Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie sposobu finansowania z budżetu gminy inwestycji związanych z odprowadzaniem ścieków bytowo
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Bałaban, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie sposobu finansowania z budżetu gminy inwestycji związanych z odprowadzaniem ścieków bytowo-gospodarczych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Gminy (dalej jako: "organ") w dniu [...] czerwca 2004 r. podjęła uchwałę nr [...] w przedmiocie sposobu finansowania z budżetu gminy inwestycji związanych z odprowadzaniem ścieków bytowo-gospodarczych.

W dniu [...] czerwca 2018 r. [...] (dalej jako: "prokurator") złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na powyższą uchwałę i wniósł o stwierdzenie jej nieważności, zarzucając naruszenie:

- art. 2, art. 4, art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. - o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1523 ze zm.) dalej jako: "ustawa ogłoszeniowa", art. 88 Konstytucji RP, art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.) dalej jako: "u.s.g.", poprzez nieogłoszenie zaskarżonej uchwały, która jest aktem prawa miejscowego w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego i nałożenie na mieszkańców obowiązków związanych z budową i przyłączeniem do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej;

- art. 18 ust. 1 i art. 51 ust. 1 u.s.g. oraz art. 15 ust. 2 i art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. - o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2017 r., poz. 328 ze zm.) dalej jako; "ustawa z 2001 r." poprzez nałożenie na mieszkańców gminy obowiązku współfinansowania inwestycji związanej z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków bytowo-gospodarczych w momencie dokonywania przyłączenia gospodarstwa domowego.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że ogłaszanie aktów normatywnych jest obowiązkowe, natomiast zaskarżona uchwała rady gminy zgodnie z brzmieniem jej § 9 "wchodzi w życie z dniem podjęcia". W ocenie prokuratora uchwała organu stanowi akt prawa miejscowego, co implikuje konieczność jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego. Podkreślono, że wprowadza ona normy postępowania skierowane do wszystkich mieszkańców gminy w powtarzalnych okolicznościach. Stanowi zatem akt prawa miejscowego wprowadzający dodatkowe obciążenia finansowe mieszkańców, polegające na nałożeniu opłaty w wysokości zadeklarowanego udziału finansowego w ogólnej wartości kosztorysowej inwestycji komunalnej w przeliczeniu na jedno przyłącze w wysokości 10%, nie więcej niż 1.200 zł. W ocenie prokuratora żaden przepis nie daje gminie uprawnień do wprowadzania jakichkolwiek obciążeń finansowych bez wyraźnego upoważnienia ustawowego. Przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej nie może być uzależnione od partycypowania w kosztach ich budowy. Wskazano, że jedyną możliwością finansowania budowy infrastruktury technicznej przez właścicieli nieruchomości jest wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich. Na potwierdzenie stanowiska zawartego w skardze wskazano wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 sierpnia 2006 r., sygn. akt II OSK 730/2006.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W jej uzasadnieniu powołując się na art. 18 ust. 1 u.s.g. wyjaśnił, że gmina na kompetencje do podejmowania działań władczych, a zaskarżona uchwała nie stanowi aktu prawa miejscowego, a jedynie uchwałę o charakterze programowym. W ocenie organu zaskarżona uchwała nie zawiera norm o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, a jedynie propozycję skierowaną do mieszkańca gminy o zawarcie umowy. Określenie w uchwale, że udział mieszkańców ma polegać na dobrowolnym wpłacaniu udziału finansowego w wysokości 10 %, nie więcej niż 1.200 zł, świadczy że nie ma on charakteru przymusowej daniny. Podkreślono, że bez zawarcia umowy, na podstawie zaskarżonej uchwały żaden obowiązek o charakterze pieniężnym nie może powstać. Wskazano, że mieszkaniec gminy nie uczestniczy w kosztach wybudowania sieci kanalizacyjnej, jak twierdzi prokurator, lecz w kosztach wykonania przyłącza. W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 19 ust. 2 ustawy z 2001 r., wyjaśniono, że gmina nie ustalała sposobu finansowania inwestycji w regulaminie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, więc zarzut jest bezpodstawny. Ponadto powołując się na art. 94 ust. 1 u.s.g. wyjaśniono, że nie można stwierdzić nieważności zaskarżonej uchwały, bowiem upłynął rok od jej podjęcia.

Strona 1/5