Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem NSA w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie sygn. akt II SA/Lu 1208/03
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor,, Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Protokolant Starszy inspektor Ewa Lachowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 20 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] sierpnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 24 października 2003 r. sygn. akt II SA/Lu 1208/03 1. zmienia zaskarżony wyrok i uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; 2. zasądza od Wojewody Lubelskiego na rzecz Burmistrza Miasta kwotę 890 (osiemset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Pismem z dnia [...] marca 2005 r. Burmistrz Miasta zwrócił się, powołując się na art. 272 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej - p.p.s.a.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ze skargą o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 24 października 2003 r. (sygn. akt II SA/Lu 1208/03), wnosząc o zmianę tego wyroku i uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody z dnia [...] sierpnia 2003 r. znak [...] stwierdzającego nieważność zarządzenia nr [...] Burmistrza z dnia [...] grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia liczby zastępców Burmistrza Miasta oraz powołania zastępcy i ustalenia wynagrodzenia.

Skarżący podał, że w uzasadnieniu powyższego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż J.Z. w dniu powołania na stanowisko Zastępcy Burmistrza nie spełniał wymogów kwalifikacyjnych określonych w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. nr 61, poz. 708 ze zm.) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych (Dz. U. nr 210, poz. 1784), tj. nie posiadał wyższego wykształcenia. Rozporządzenie to straciło moc z dniem wejścia w życie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lutego 2003 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. nr 33, poz. 264 ze zm.). Również to rozporządzenie wprowadzało obowiązek legitymowania się przez osoby powołane na stanowisko zastępcy burmistrza między innymi wyższym wykształceniem. Naczelny Sąd Administracyjny mając powyższe na względzie uznał zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze za zgodne z prawem i skargę oddalił.

Skarżący wskazał, iż Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 25 stycznia 2005 r. sygn. akt K 25/04 uznał za niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej między innymi przepis art. 20 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1593 ze zm.) w zakresie, w jakim upoważnia Radę Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych oraz § 3 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lutego 2003 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. nr 33, poz. 264 ze zm.) w zakresie, w jakim ustala tabele wymagań kwalifikacyjnych pracowników, które są określone w załączniku nr 3 tego rozporządzenia.

W ramach argumentów dotyczących wznowienia skarżący wskazał najpierw, iż zgodnie z art. 272 § 1 ustawy p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem można również złożyć w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzeknie o nieważności aktu normatywnego, stanowiącego podstawę do wydania orzeczenia. Podniósł następnie, iż biorąc pod uwagę fakt, że podstawę do wydania prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowiły między innymi przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lutego 2003 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. nr 33, poz., 264 ze zm.) uznane wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 stycznia 2005 r., sygn. akt K 25/04 za niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji, jak również nieobowiązujące w dacie wyrokowania przez TK, ale wydane na podstawie upoważnienia ustawowego, uznanego za niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji, przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. nr 61, poz. 707 ze zm.), wniesiono skargę o wznowienie postępowania sądowego, która w ocenie skarżącego zasługuje na uwzględnienie w zakresie zmiany wskazanego na wstępie zaskarżonego wyroku i uchylenia rozstrzygnięcia nadzorczego, na które skarga Burmistrza wyrokiem tym została oddalona.

Strona 1/10