Funkcjonariusz celny będący funkcjonariuszem publicznym pełni istotną funkcję z punktu widzenia interesów państwa. Ciąży na nim szczególny obowiązek dbałości o należytą obsługę osób przekraczających granicę i o dobre imię polskiego funkcjonariusza państwowego. Z obowiązkiem tym pozostaje w rażącej kolizji wykonywanie zadań w stanie nietrzeźwym.
Z opinii biegłego patomorfologa wystawionej w dniu [...] lutego 2004 r. wynika, iż zażywane przez skarżącego leki nie miały wpływu na stężenie alkoholu w jego organizmie. Jedynie preparat "Amol", który jest nalewką ziołową sporządzoną na bazie alkoholu etylowego o stężeniu 70%, mógł mieć wpływ na wynik badania, ale ilości, które skarżący spożywał, mogły spowodować najwyżej stężenie w wysokości 0,7 promila alkoholu we krwi, a takie stężenie uległoby eliminacji z organizmu po 4 godzinach. Z tego też powodu pomiar dokonany alkomatem o godz. 6.10 tego samego dnia nie powinien wykazać w wydychanym powietrzu alkoholu, a tym samym i we krwi T. G.
Organ uznał, że nawet gdyby przyjąć założenie, że T. G. zażył zwiększone kilkakrotnie dawki preparatu, który jest nalewką ziołową sporządzoną na bazie alkoholu etylowego o stężeniu 70%, to powinien liczyć się z tym, iż w ten sposób świadomie wprowadza się w stan nietrzeźwości.
Pozytywne opinie bezpośrednich przełożonych, jakkolwiek świadczą na korzyść skarżącego, nie usprawiedliwiają samego faktu przebywania skarżącego na służbie w stanie nietrzeźwości. Z opinii związku zawodowego jednoznacznie wynika, iż taka postawa funkcjonariusza celnego jest niewątpliwie naganna i niezgodna z zasadami określonymi w Kodeksie etyki funkcjonariusza celnego, jak i ogólnie obowiązującymi przepisami, a osoby dopuszczające się jej - winny ponosić stosowne konsekwencje.
Powyższą decyzję T. G. zaskarżył w całości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Decyzji zarzucił naruszenie przepisu art. 26 pkt 10 ustawy z dnia 24 lipca 1999 roku o Służbie Celnej przez błędne przyjęcie, iż zachodziły ważne przyczyny nie dające gwarancji należytego wykonywania obowiązków służbowych, a w szczególności, iż taką przyczyną mogło być znajdowanie się skarżącego w stanie nietrzeźwości podczas pełnienia służby w Oddziale Celnym Drogowym. Skarżący zarzucił również naruszenie przepisu art. 7 kpa przez brak dokładnego i wszechstronnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy oraz wykazania ważnej przyczyny, dla której skarżący utracił zaufanie przełożonego i nieposzlakowaną opinię i przesłanek uzasadniających podjęcie decyzji o zwolnieniu ze służby skarżącego, naruszenie przepisu art. 10 kpa w związku z art. 81 kpa przez odebranie skarżącemu prawa do czynnego udziału w postępowaniu, naruszenie przepisu art. 77 kpa przez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, naruszenie art. 80 kpa przez dokonanie wybiórczej i dowolnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, bez ścisłego dostosowania się do dyspozycji wyrażonej wart. 107 § 3 kpa oraz do zaleceń Sądu zawartych w uzasadnieniu wyroku z dnia 28 października 2003 r. Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] października 2002 r.