Podsumowując - skarżący wykonując służbę w stanie po spożyciu alkoholu naruszył obowiązek godnego zachowania.
Stanowisko organów celnych, które tak stanowczo zareagowały na zachowanie swego funkcjonariusza, aczkolwiek z pewnością surowe, nie budzi jednak wątpliwości co do zgodności z prawem.
Wątpliwości takiej nie miały i związki zawodowe, tyle tylko, że proponowały łagodniejszą formę odpowiedzialności funkcjonariusza za czyn przez niego popełniony. Organ celny miał pełną swobodę w doborze stosowanego środka odpowiedzialności, adekwatnego do oceny naruszenia obowiązków funkcjonariusza, wagi i stopnia tego naruszenia.
Okoliczność, iż dokonana ocena odbiega od samooceny dokonanej przez skarżącego i oceny związków zawodowych nie świadczy, iż ocena ta była dowolna.
Dyrektor Izby Celnej w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji odniósł się do zarzutów sformułowanych przez skarżącego w sposób kompletny i wyczerpujący. Zdaniem Sądu zaskarżona decyzja była wynikiem rozważenia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy i została podjęta w granicach przewidzianych przez ustawę uznania administracyjnego, zatem brak jest podstaw do uznania jej za niezgodną z prawem.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez organ orzekający przepisu art. 10 kpa w związku z art. 81 kpa czyli zarzutu odebrania skarżącemu prawa do czynnego udziału w postępowaniu , to nie może być on uznany za zasadny.
Strona składała kilkakrotnie wyjaśnienia na piśmie oraz przed urzędnikiem celnym odnośnie zdarzenia z dnia [...] października 2002 r. W trakcie postępowania był również zapoznawany z materiałami zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie. W takiej sytuacji nie można mówić o nieuczestniczeniu strony w postępowaniu, a tym samym zarzut naruszenia przez Dyrektora Izby Celnej powołanych wyżej przepisów, nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Jeszcze raz należy podkreślić, iż organ wykazał wyczerpująco, dlaczego w jego ocenie zwolnienie ze służby T. G. jest współmierne do czynu popełnionego przez niego, zaś Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, po rozważeniu argumentów obu stron, podziela stanowisko zajęte przez organ celny.
Nie stwierdzając zaś uchybień postępowania mających wpływ na wynik postępowania ani nieprawidłowej interpretacji normy prawa materialnego, na mocy art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Sąd skargę oddalił.