Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż w niej podniesione.
Z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., wynika, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w skardze podstawą prawną. Powyższe oznacza, że sąd dokonuje oceny zaskarżonego aktu mając na uwadze wszelkie aspekty sprawy, nie zaś jedynie argumentację podniesioną przez stronę skarżącą.
W myśl art. 147 § 1 p.p.s.a. sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), dalej: u.s.g. uchwała organu gminy sprzeczna z prawem jest nieważna. Nieważność ma miejsce w sytuacji, gdy występują istotne wady prawne uchwały.
Stosownie do treści art. 94 ust. 1 u.s.g. nie stwierdza się nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy po upływie jednego roku od dnia ich podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały lub zarządzenia w terminie określonym w art. 90 ust. 1, albo jeżeli są one aktem prawa miejscowego.
Przedmiotem kontroli Sądu w niniejszej sprawie jest uchwała Rady Gminy Ruda-Huta z dnia 28 września 2012 r., nr XXI/104/2012, Rada Gminy Ruda-Huta zmieniła uchwałę Nr XXXVII/171/2002 z dnia 29 kwietnia 2002 r. w sprawie rozliczenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad udzielania i rozmiaru udzielanych zniżek nauczycielom, którym powierzono stanowiska kierownicze w szkołach oraz tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli.
Zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, zawiera bowiem normy powszechnie obowiązujące na terenie gminy. Jako akt prawa miejscowego została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego w dniu 29 listopada 2012 r. (Dz. Urz. Woj. Lubelskiego z 2012 r., poz. 3939). Zaskarżona uchwała spełnia określony w art. 94 ust. 1 u.s.g., warunek ujęty w tym przepisie jako wyjątek od zasady niestwierdzania nieważności. Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowaną linią orzecznictwa sądów administracyjnych, w przypadku uchwały, która jest aktem prawa miejscowego, nie obowiązuje ograniczenie terminem stwierdzenia nieważności, zatem w każdym czasie dopuszczalne jest orzekanie o jej nieważności (por. wyrok NSA z 16 lutego 2006 r., sygn. akt I OSK 1336/05, wyrok NSA z 27 maja 2008 r., sygn. akt II OSK 344/08).
W myśl przepisu art. 87 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, akty prawa miejscowego są źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Zaliczenie aktów prawa miejscowego do źródeł powszechnie obowiązującego prawa, pociąga za sobą konsekwencje w postaci odnoszenia do nich (i spełnienia przez nie) wszystkich zasad charakteryzujących tworzenie i obowiązywanie systemu źródeł prawa powszechnie obowiązującego, przede wszystkim zaś zasady prymatu ustawy w hierarchii aktów prawnych i zasady, że wszystkie inne akty prawotwórcze mogą być wyłącznie stosowane na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie. W stosunku do prawa miejscowego zasady te wyraża przede wszystkim art. 94 Konstytucji, który stanowi, że organy samorządu terytorialnego, organy administracji rządowej ustanawiają akty prawa miejscowego na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, a zatem w akcie rangi ustawowej zawarte musi być stosowne upoważnienie dla organu samorządu terytorialnego. Zasada ta znajduje potwierdzenie w przepisie art. 40 ust. 1 u.s.g., który stanowi, że na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia przepisów prawa miejscowego.