Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Dorota Winiarczyk - Ożóg, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 4 lutego 2014 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zobowiązanego za nieuzasadnione oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] L. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w L. utrzymał w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w sprawie uznania zarzutów zobowiązanego do zarządzenia zabezpieczenia z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że postanowienie było konsekwencją decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...] maja 2013 r., nakazującej: wstrzymanie wprowadzania do obrotu produktów, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że są środkami zastępczymi, stanowiące mieszanki ziołowe o nieznanym składzie, na czas niezbędny do przeprowadzenia oceny i bezpieczeństwa nie dłużej niż do dnia 31 października 2014 r.; zatrzymanie produktów, co do których zachodzi podejrzenie, że są środkami zastępczymi, oraz zaprzestanie prowadzenia działalności w punktach sprzedaży do dnia 22 sierpnia 2013 r.
Przeprowadzona w dniu 24 maja 2013 r. kontrola sprawdzająca wykazała, że w jednym lokalu zakaz wprowadzania do obrotu produktów nie jest przestrzegany. W związku z powyższym organ egzekucyjny działając na podstawie art. 155, 156 oraz 167 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015, ze zm.; dalej jako: u.p.e.a.), art. 29, art. 27c ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 ze zm.) oraz art. 44c ustawy z dnia 19 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r., poz. 124, ze zm.; dalej: u.p.n.) wydał zarządzenie z dnia [...] maja 2013 r., którym to zabezpieczył środki mogące mieć wpływ na zdrowie ludzi.
Od powyższego zarządzenia strona złożyła zarzuty, podnosząc, że M. P. działając pod firmą "P." M. P. nie jest stroną niniejszego zarządzenia i obowiązek nałożony na niego decyzją z dnia [...] maja 2013 r. nie może być wykonany, gdyż nie wprowadzał on nigdy do obrotu środków o wskazanych w zarządzeniu nazwach.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w L., postanowieniem z dnia [...] czerwca 2013 r., uznał zarzuty zobowiązanego za nieuzasadnione.
Na powyższe postanowienie M. P. wniósł zażalenie, ponownie podnosząc, że nie wprowadzał produktów wskazanych w decyzji, nie był też właścicielem zabezpieczonych i zajętych produktów.
Po rozpatrzeniu zażalenia L. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w L. postanowieniem z dnia [...] lipca 2013 r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.
Uzasadniając swoje stanowisko organ zauważył, że zgodnie art. 44 b i art. 44c ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zakazuje się wytwarzania i wprowadzania do obrotu środków zastępczych, a w przypadku stwierdzenia wytwarzania lub wprowadzania do obrotu środka zastępczego lub produktu, co do którego zachodzi podejrzenie, że jest on środkiem zastępczym, właściwy państwowy inspektor sanitarny wstrzymuje, w drodze decyzji, jego wytwarzanie lub wprowadzanie do obrotu lub nakazuje wycofanie produktu z obrotu na czas niezbędny do przeprowadzenia oceny i badań jego bezpieczeństwa, nie dłuższy jednak niż 18 miesięcy - art. 27c ust. 1 ustawy o PIS. Natomiast z treści art. 27c ust.3 ustawy wynika, że w przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 właściwy inspektor sanitarny: zatrzymuje produkt oraz nakazuje zaprzestania prowadzenia działalności w pomieszczeniach lub obiektach służących wytwarzaniu lub wprowadzaniu produktu do obrotu na czas niezbędny do usunięcia zagrożenia, nie dłuższy niż 3 miesiące.