Dokonując oceny legalności zaskarżonego postanowienia według powyższych przepisów, Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, ale nie z powodu argumentów w niej podniesionych.
Materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia zaskarżonego orzeczenia stanowił art. 58 k.p.a., zgodnie z którym w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy (§ 1). Prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin (§ 2), przy czym przywrócenie terminu do złożenia prośby przewidzianej w § 2 jest niedopuszczalne (§ 3).
Z powołanej regulacji wyraźnie wynika, że organ administracji publicznej jest obowiązany przywrócić termin, gdy zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: uchybienie terminowi nastąpiło bez winy zainteresowanego i brak winy zostanie uprawdopodobniony; zainteresowany złożył wniosek o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu; zainteresowany dopełnił czynności, dla której określony był termin jednocześnie ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu.
Warunkiem merytorycznego rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu jest uprzednie jednoznaczne stwierdzenie, że termin do dokonanie danej czynności procesowej rozpoczął swój bieg, a dana czynność nie została dokonana w tym terminie.
W ocenie Sądu w niniejszej sprawie organ nie ustalił, czy doszło do skutecznego doręczenia decyzji I instancji i czy wobec tego zaczął w ogóle biec stronie skarżącej termin do wniesienia odwołania, oraz od kiedy zaczął biec.
Wskazać należy bowiem, że decyzja organu I instancji została doręczona stronie w dniu 24.02.2015 r. z prawidłowym pouczeniem o trybie i terminie wniesienia odwołania ( k. 108 akt adm. ). Strona nadała odwołanie na poczcie w dniu 23.03.2015 r.
W dniu 24.04.2015 r. strona wysłała wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, który został przekazany przez organ I instancji organowi odwoławczemu w dniu [...] r. W tym dniu organ II instancji wydał postanowienie stwierdzające uchybienie do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, że decyzja organu I instancji została odebrana w firmie skarżącego przez upoważnionego pracownika a sam skarżący zapoznał się z nią po powrocie z urlopu ( w okresie 26.02.2015 - 9.03.2015 ) - w dniu 9.03.2015 r. Od tego momentu w ciągu przepisanych 14 dni strona wniosła odwołanie do organu.
W ocenie Sądu organ nie wyjaśnił okoliczności dotyczących samego doręczenia decyzji I instancji. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika bowiem, że decyzja adresowana do firmy skarżącego została odebrana w dniu 24.02.2015 r. przez siostrę skarżącego ( k. 108 ). Nie wynika stąd by był to pracownik firmy upoważniony do obioru korespondencji i przekazania jej osobie skarżącego. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru nie wynika też, że siostra skarżącego odebrała pismo i zobowiązała się do jego przekazania swojemu bratu.