Stwierdzić należy również, że rażącego naruszenia art. 21 ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne nie potwierdza sytuacja, w której organ podatkowy przy wymiarze podatku rolnego i podatku od nieruchomości, co prawda opiera się na danych z ewidencji gruntów i budynków, lecz na danych niewłaściwych - na przykład nieaktualnych. Taka sytuacja nie świadczy o takim naruszeniu norm postępowania, które godzi wprost w samą decyzję, a o naruszeniu - zwłaszcza art. 122 oraz art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, które może, lecz nie musi mieć wpływu na zawarte w tej decyzji rozstrzygnięcie. Aby bowiem stwierdzić wówczas, że dane z ewidencji gruntów i budynków, na których oparł się organ podatkowy przy wymiarze podatku są nieaktualne i nie powinny stanowić podstawy tego wymiaru, konieczne staje się przeprowadzenie dodatkowego postępowania wyjaśniającego, które będzie zmierzało w szczególności do wykazania danych właściwych, to jest aktualnych dla okresu objętego wymiarem podatku, i stwierdzenia czy i w jakim zakresie dane te różnią się od danych przyjętych za podstawę wymiaru podatku. W postępowaniu szczególnym jakim jest postępowanie o stwierdzenie nieważności nie ma miejsca na weryfikowanie ustaleń faktycznych dokonanych przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym. Stanowisko takie zostało zawarte m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt I FSK 104/06 (publ. CBOSA), w którym Sąd stwierdził, że instytucja stwierdzenia nieważności decyzji nie pozwala na ponowne rozpatrzenie sprawy, a tylko podczas takiego rozpatrywania można ocenić zasadność zarzutów związanych z dokładnym wyjaśnieniem stanu faktycznego i jego oceną. Ewentualne wady postępowania mogłyby być skutecznie podnoszone w postępowaniu o stwierdzenie nieważności, tylko wtedy kiedy prowadziłyby do wykazania rażącego naruszenia prawa materialnego. W rozważanym przypadku nie można jednak mówić o rażącym naruszeniu przepisów prawa materialnego, w sytuacji, gdy w toku postępowania o stwierdzenie nieważności organ dążył jedynie do zakwestionowania prawidłowości ustaleń faktycznych dokonanych w postępowaniu wymiarowym.
Dla rozstrzygnięcia powyższej sprawy nie miały zatem znaczenia, jakie przeznaczenie miał grunt o powierzchni 0,1013 ha i czy w ewidencji gruntów i budynków w sposób prawidłowy dokonano zmiany przeznaczenia tego gruntu.
W powyższych okolicznościach, na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 lit. a w zw. z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 t.j. ze zm.), konieczne stało się uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] stycznia 2016 r. wraz z poprzedzającą ją decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] listopada 2013 r. stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...] stycznia 2011 r. wraz z postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. inicjującym postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, o czym Sąd orzekł w punkcie I wyroku.
W punkcie II Sąd orzekł o zwrocie stronie skarżącej kosztów postępowania sądowego zgodnie z art. 200 i art. 205 § 1 p.p.s.a.