Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska Sędziowie NSA Tadeusz M. Geremek (spr.) WSA Barbara Koś Protokolant: ref. staż. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2006 r. przy udziale sprawy ze skargi Spółki "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odrzucenia zgłoszenia zanieczyszczenia ziemi o d d a l a s k a r g ę /-/ B. Koś /-/ M. Lorych-Olszanowska /-/ T.M. Geremek WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Decyzją z dnia [...] roku, Nr [...] Starosta K. na podstawie art. 12. ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw ( Dz. U. Nr 100, poz. 1085 z późn. zmian ), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku kodeks postępowania administracyjnego ( tekst jednolity Dz. U. Nr 98, poz. 1071 z 2000 roku z późn. zmian. ) odrzucił zgłoszenie pełnomocnika Spółki "A" o zanieczyszczeniu ziemi na działce oznaczonej geodezyjnie nr [...] zlokalizowanej w K. przy ulicy Ch. stanowiących własność Spółki "A" jako stacja paliw.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że w dniu 29 czerwca 2004 roku pełnomocnik Spółki "A" dokonał zgłoszenia zanieczyszczenia przedmiotowej działki z zastrzeżeniem, że sprawcą zanieczyszczenia była Spółka "B" wykreślona z rejestru handlowego z dniem 7 września 1999 roku. W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organ I instancji na podstawie uzyskanych dokumentów ustalił, że Spółka "A" jest następcą prawnym Spółki "B". ( wyjaśnienie Ministra Środowiska z dnia 19 maja 1999 roku) i uznał, że przedstawione przez spółkę sprawozdanie z badań gruntów na zwartość zanieczyszczeń związkami ropopochodnymi i węglowodorami aromatycznymi na terenie stacji paliw Spółka "A" nie potwierdzają przekroczenia dopuszczalnych stężeń substancji szkodliwych.
W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka "A". wskazała, że nie zgadza się z wyjaśnieniem Ministra Środowiska stwierdzającym, że Spółka "A" jest następcą prawnym Spółki "B" w zakresie administracyjno - prawnym. Zaznaczył przy tym, że do połączenia spółek doszło na podstawie art. 465 §3 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 roku kodeksu handlowego ( Dz. U. z nr 57, poz. 502 ), który stanowił jedynie o przejściu na spółkę przejmującą wszelkich praw i obowiązków spółki przejętej w zakresie stosunków cywilno -prawnych. Natomiast następstwo prawne w zakresie prawa administracyjnego regulowały przepisy materialnego prawa administracyjnego, podczas gdy sukcesja administracyjno - prawna w procesie łączenia spółek została wprowadzona dopiero w art. 494 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych ( Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ) i zaczęła obowiązywać z dniem 1 października 2001 roku. Spółka zaznaczyła również, że art. 12 ust 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska , ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw ( Dz. U. nr 100, poz. 1085 ze zm ) stanowi lex specialis w stosunku do innych przepisów dotyczących następstwa prawnego i wyłącza dopuszczalność sukcesji obowiązku rekultywacji zanieczyszczeń powstałych przed wejściem w życie tej ustawy.
Strona skarżąca podniosła również, przedstawione wcześniej wynik badań próbek gruntu pobranych na stacji paliw w K, były pobierane z warstwy przypowierzchniowej i nie dają poglądu na zanieczyszczenie środowiska gruntowo - wodnego. Zaznaczyła także, iż w chwili połączenia spółek ustawodawca nie nakładał na Spółkę "A" ( wówczas Spółka "C") obowiązku dokonywania badań przejmowanych gruntów, a obowiązku takiego nie miała również CPN i dlatego Spółka "A" nie dysponuje wynikami badań.