Dnia 3 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś (spr.) Sędziowie WSA Walentyna Długaszewska WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 roku przy udziale sprawy ze skargi B.G. na czynność Starosty K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, 2. zasądza od organu na rzecz skarżącej kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Starosta Powiatowy w K. pismem oznaczonym datą [...] (powinno być: [...]), nr [...] w odpowiedzi na wezwanie pełnomocnika skarżącej, B. G. z dnia [...] roku (powinno być: [...] roku) do usunięcia naruszenia prawa poprzez stwierdzenie nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki Ford Mondeo, nr rejestracyjny, [...], w wysokości [...] zł w związku w wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, stwierdzenie uprawnienia wnioskodawcy do otrzymania zwrotu części opłaty pobranej przez organ za wydanie karty wyżej wskazanego pojazdu i zwrotu wyżej wskazanej nadpłaconej kwoty wyjaśnił, że podtrzymuje w całości swoje stanowisko zawarte w piśmie z dnia [...], nr [...].
Starosta Kościański wskazał w piśmie z dnia [...] - stanowiącym odpowiedź na wniosek strony z dnia [...], że opłata w kwocie [...] zł w dniu pierwszej rejestracji w kraju pojazdu marki Ford Mondeo, nr rej. [...], zarejestrowanego przez B. G. została pobrana zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Nadto podał, że wysokość opłaty za kartę pojazdu zgodnie z art. 77 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (DZ.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) określa minister właściwy do spraw transportu. Minister Infrastruktury określił wysokość opłaty za kartę pojazdu w rozporządzeniu z dnia 28 lipca 2003 r. (DZ.U Nr 137 poz. 1310), ustalając jej wysokość na kwotę [...] zł. Organ stwierdził, iż orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 roku, uznające za niekonstytucyjne przepisy w zakresie nakładania opłaty za wydanie karty pojazdu w kwocie [...] zł zaczęło obowiązywać od dnia 15 kwietnia 2006 roku, wobec czego orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nie ma zastosowania do tego pojazdu.
Dnia [...] roku wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skarga pełnomocnika skarżącej, radcy prawnego, z dnia [...] skierowana do tutejszego Sądu za pośrednictwem Starosty K. i odpowiedź Starosty K. na powyższą skargę z dnia [...].
Pełnomocnik skarżącej na podstawie art. 50, art. 52 § 3 i 4 w związku z art. 53 § 2 oraz art. 3 § 2 pkt. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U Nr 153, poz. 1270 z póż.zm.) wniósł o:
1. uchylenie zaskarżonego aktu Starosty K. z dnia [...] (prawidłowo lutego) 2015 roku, o oznaczeniu: [...],
2. stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonej czynności,
3. stwierdzenie obowiązku zwrotu nadpłaconej kwoty w wysokości [...] zł (czterysta dwadzieścia pięć złotych)
4. zasądzenia kosztów postępowania od organu.
W uzasadnieniu skargi podano, że dnia [...] roku Wydział Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. wydał dowód rejestracyjny serii: [...] dla pojazdu marki Ford Mondeo o nr rejestracyjnym [...]. Nadto dodał, że ze wzmianki w tymże dowodzie rejestracyjnym wynika, że pierwsza rejestracja pojazdu nastąpiła dnia [...] i że samochód ten został nabyty na terenie Unii Europejskiej.
Pobrano równocześnie kwotę [...] zł tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu. Organ pobrał opłatę na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu za dokonanie pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie to zostało uchylone rozporządzeniem Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U Nr 59 poz. 421) z dniem 15 kwietnia 2006 roku, gdzie w § 2 ustalono wysokość opłaty za pierwszą rejestrację w kwocie [...] zł. Przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 roku został ponadto uznany przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości postanowieniem z dnia 10 grudnia 2007 roku, w sprawie C-134/07 Piotr Kawała przeciwko Gminie Jaworzno za niezgodny z treścią art. 90 akapit pierwszy Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), zgodnie z którym to artykułem żadne Państwo Członkowskie nie nakłada bezpośrednio lub pośrednio na produkty innych Państw Członkowskich podatków wewnętrznych jakiegokolwiek rodzaju wyższych od tych, które nakłada bezpośrednio lub pośrednio na podobne produkty krajowe (zasada niedyskryminacji w ramach wspólnego rynku). Treść tego przepisu została również poddana ocenie Trybunału Konstytucyjnego, który wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 roku stwierdził niezgodność § 1 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 lipca 2003 roku z art. 77 ust. 4 pkt. 2 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (DZ.U. z 2005 r., nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując na przekroczenie delegacji ustawowej w przedmiocie wysokości rzeczonej opłaty, poprzez jej zawyżenie.