Dnia 27 stycznia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska ( spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Marzenna Kosewska Protokolant: st. sekr. sąd. Kamila Perkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi P.K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nieuznania za zasadne zarzutów zgłoszonych w toku postępowania egzekucyjnego. oddala skargę /-/ M. Górecka /-/ M. Lorych-Olszanowska /-/ M. Kosewska WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] , Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w P. za niezasadne uznał zarzuty, zgłoszone przez zobowiązanego P. K., dotyczące: braku doręczenia upomnienia spełniającego warunki określone przepisami, braku właściwości organu egzekucyjnego, naruszenia zasady prawdy obiektywnej wyrażonej w art. 7 w związku z art. 77 KPA oraz przedawnienia roszczeń z tytułu opłat za parkowanie z uwagi na upływ okresu 3 - letniego.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. uchyliło zaskarżone postanowienie z powodu braków w materiale dowodowym.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Zarząd Dróg Miejskich w P. na podstawie art. 17 §1, art. 34 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2005 roku, Nr 229, poz. 1954), art. 106 §5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.) uznał za niezasadne zarzuty zgłoszone przez P. K. w postępowaniu egzekucyjnym.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że dochodzony w tym postępowaniu obowiązek uiszczenia opłat dotyczy pozostawienia pojazdu na miejscu parkingowym, w strefie płatnego parkowania, w związku z czym do P. K. wysłano wezwanie do uiszczenia kary pieniężnej i opłaty dodatkowej z tytułu stwierdzenia nieopłaconych postojów w 2003 roku. Wezwanie to zostało prawidłowo doręczone [...]. Następnie organ wystosował do P.K. dwa upomnienia, których odbiór został potwierdzony w dniu [...]. Wszystkie dokumenty pozostały bez odpowiedzi. W związku z brakiem wniesienia należności, Zarząd Dróg Miejskich jako wierzyciel (a nie organ egzekucyjny) sporządził tytuł wykonawczy i przesłał go wraz z wnioskiem o ich wyegzekwowanie do właściwego organu egzekucyjnego, tj. Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w P.
Po uzupełnieniu materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie, organ wyjaśnił, że do akt sprawy zostało dołączonych 86 podpisanych przez pracowników strefy wydruków wezwań - raportów potwierdzających nieopłacone postoje w strefie płatnego parkowania w godzinach od 10.00 - 18.00. Daty i godziny potwierdzające parkowanie w strefie wynikają również z załączonych do upomnienia wezwań i zestawień. Nieopłacone postoje miały miejsce w okresie od [...] do [...].
Zdaniem organu egzekucyjnego, dotyczącym przymusowego ściągnięcia nieuiszczonych opłat z tytułu parkowania w strefie parkowania, dowodem nieopłaconego parkowania są wezwania - raporty podpisane przez pracowników Strefy. Są to jedyne dokumenty stanowiące dowód w tego typu sprawach, zatem Zarząd Dróg Miejskich nie ma obowiązku dokumentowania nieopłaconych postojów w inny sposób, a w szczególności nie musi prowadzić dodatkowych postępowań wyjaśniających. Organ ten jednocześnie zastrzegł, że parkometry nie określają czasu nieopłaconego postoju, a dokumentują opłacony czas parkowania (wydają bilety na czas postoju) odpowiadający wniesionej opłacie, ale tylko za okres, w którym opłaty te obowiązują, to jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 10 do 18. Dla sprawy nie ma znaczenia jak długo pojazd był zaparkowany bez wniesienia stosownej opłaty, gdyż rejestruje się moment stwierdzenia nieopłaconego postoju, a nie czas jego trwania. Odnośnie braku określenia osoby użytkującej pojazd przez P. K. w czasie, kiedy stwierdzono nieopłacone postoje organ wyjaśnił, że upoważnieni do kontrolowania pracownicy nie posiadają uprawnień do legitymowania kierowców i dlatego ZDM nie ma możliwości wskazania danych użytkownika pojazdu w określonym momencie, co powoduje, że obciążonym karą pieniężną lub opłatą dodatkową w pierwszym rzędzie staje się właściciel pojazdu po ustaleniu jego danych osobowych pomimo, że kierowca nie będący właścicielem pojazdu, jest na równi z właścicielem odpowiedzialny do wniesienia opłaty za parkowanie zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt. 1 ustawy o drogach publicznych oraz §8 ust. 1 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania, który stanowi załącznik do uchwały Rady Miasta Poznania z dnia 2 grudnia 2003 roku, Nr XXXIV/269/IV/2003 w sprawie ustalenia stref płatnego parkowania, stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefach płatnego parkowania, wysokości opłat dodatkowych oraz sposobu ich pobierania. P. K. nie przekazał informacji o kierowcy pojazdu, pomimo trzykrotnego powiadomienia o powstałych zobowiązaniach i w związku z tym nie uwolnił się od obowiązku zapłaty, co spowodowało, że organ uznał za niezasadny zarzut dotyczący błędu co do osoby zobowiązanej do wniesienia należności, w postępowaniu egzekucyjnym.