Dnia 24 września 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych- Olszanowska (spr.) Sędziowie WSA Walentyna Długaszewska WSA Szymon Widłak Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2015 roku przy udziale sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Poznań-Stare Miasto na uchwałę Rady Gminy Suchy Las z dnia 24 listopada 2011r. nr XIV/117/11 w przedmiocie określenia wzoru formularza deklaracji na podatek rolny stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej postanowienia załącznika nr 1 pkt H w zakresie sformułowania "uprzedzony/a o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego , oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą"
Dnia 24 listopada 2011 r. Rada Gminy Suchy Las, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1 oraz art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej: "u.s.g."), art. 6a ust. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm., dalej: "u.p.r."), podjęła uchwałę numer XIV/117/11 w sprawie określenia wzoru formularza deklaracji na podatek rolny (dalej: "uchwała"). Przepis uchwały w załączniku stanowiącym deklarację na podatek rolny, w punkcie H zatytułowanym "Oświadczenie i podpis składającego/ osoby reprezentującej składającego", zawierał formułę: "Uprzedzony/a o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą". Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Wielkopolskiego z 2011 roku numer 367, pod pozycją 6597.
Prokurator Rejonowy Poznań - Stare Miasto w Poznaniu, działając na podstawie art. 3 § 2 pkt. 5, art. 50 § 1 i art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), wniósł skargę na powyższą uchwałę, w której domagał się stwierdzenia jej nieważności w części obejmującej postanowienia załącznika, punkt H, w zakresie sformułowania "Uprzedzony/a o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą". Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił istotne naruszenie art. 6a ust. 11 u.p.r., polegające na nałożeniu na podatników obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 § 1 Kodeksu karnego w sytuacji, gdy wskazany przepis ustawy o podatku rolnym nie przyznaje organom stanowiącym gminy kompetencji w tym zakresie.
W uzasadnieniu skargi Prokurator podał, że określona w art. 233 Kodeksu karnego odpowiedzialność za złożenie fałszywego zeznania uzależniona jest od tego, czy przepis, na podstawie którego oświadczenie jest składane przewidywał możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas, w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji, winien przewidzieć w treści upoważnienia wymóg pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Przepis art. 6a ust. 11 u.p.r. takiego upoważnienia nie przewiduje, wobec czego zawieranie we wzorze formularza deklaracji na podatek rolny oświadczenia podatników pod rygorem odpowiedzialności karnej określonej w art. 233 § 1 Kodeksu karnego uznać należy za pozbawione podstawy prawnej. Zawarcie w akcie organu stanowiącego gminy przepisów, które wykraczają poza przyznaną temu organowi kompetencję uchwałodawczą, jak w dalszej kolejności podniósł Prokurator, narusza zasadę legalizmu wyrażoną w art. 7 Konstytucji, a także art. 94 Konstytucji, w oparciu o który organy samorządu terytorialnego, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Prokurator wskazał jednocześnie, że brak jest w przepisach prawa ograniczeń czasowych co do możliwości stwierdzenia nieważności aktu prawa miejscowego organu gminy, jakim jest zaskarżona uchwała.