Dnia 4 listopada 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie WSA Beata Sokołowska ( spr.) WSA Marzenna Kosewska Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska -Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2009 roku przy udziale sprawy ze skargi R. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia ... r. nr ... w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe z tytułu nieuiszczonego podatku od nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia ... r. nr ..., II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę ... złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ M. Kosewska /-/ M. Górecka /-/ B. Sokołowska
Prezydent Miasta decyzją z dnia 9 marca 2009 r. orzekł na podstawie art. 107 § 1 i § 2, art. 108 § 1, art. 47 § 1, art. 116 § 1 i § 2, art. 207 i art. 210 Ordynacji podatkowej o odpowiedzialności podatkowej R. jako prezesa zarządu Sp. z o. o. za zaległości podatkowe tego podmiotu za rok 2005, 2006 i 2007- w kwocie ... zł wraz z odsetkami za zwłokę ... zł oraz kosztami egzekucyjnymi ... zł.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż Spółka nie uiściła zadeklarowanego podatku od nieruchomości za 2005, 2006 i 2007 rok, wobec czego organ podatkowy podjął odpowiednie czynności windykacyjne poprzez wystawienie tytułów wykonawczych na zobowiązanego. Organ egzekucyjny poinformował wierzyciela pismem z 23 grudnia 2008 r., iż egzekucja z majątku firmy okazała się częściowo bezskuteczna. Po zajęciu rachunku bankowego organ egzekucyjny wyegzekwował kwotę 19.530,99 zł, zaliczoną na poczet kosztów egzekucyjnych. W ramach sądowej procedury wyjawienia majątku dłużnika prezes zarządu złożył w dniu 15 grudnia 2008 r. informację o braku środków majątkowych Spółki. Pełnił on funkcję prezesa zarządu w latach 2005 - 2007, w których powstały przedmiotowe zobowiązania podatkowe. Nie wykazał on zgłoszenia wniosku o upadłość Spółki czy wszczęcia postępowania układowego, ani tego, iż nie podjęto tych czynności bez jego winy. Pismem z dnia 23 lutego 2009 r. poinformowano R., jako vice prezesa Spółki z badanego okresu czasu o niniejszym postępowaniu podatkowym. Jako podstawę odpowiedzialności za zobowiązania Spółki organ wskazał przepis art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej.
W odwołaniu od powyższego orzeczenia strona wniosła o jego uchylenie i umorzenie postępowania. Decyzji zarzucono naruszenie art. 108 i art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez jego niewłaściwą interpretację. Według strony nie ustalono precyzyjnie wysokości zobowiązania podatkowego obciążającego stronę. W postępowaniu podatkowym dotyczącym odpowiedzialności samej Spółki wydano trzy decyzje wymiarowe z 29 kwietnia 2008 r., a tytuły wykonawcze obejmujące zobowiązania podatkowe za poszczególne lata wydano przed, lub po tej dacie. Nie wiadomo wobec tego, czy zobowiązanie podatkowe ustalano na podstawie danych zawartych w deklaracjach Spółki, czy w powyższych decyzjach wymiarowych. Decyzje te zostały zresztą uchylone przez organ II instancji, a pierwotne deklaracje i wystawione na ich podstawie tytuły wykonawcze zostały zdezaktualizowane. Postępowanie dotyczące ustalenia zobowiązania podatkowego Spółki winno zakończyć się jego umorzeniem. Za niezasadne strona uznała ponadto kumulowanie w jednej decyzji zobowiązań za poszczególne lata podatkowe w ramach jednej całości.
Decyzją z dnia 4 czerwca 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję, podzielając ustalenia faktyczne i prawne organu I instancji. Podkreślono, iż zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości powstaje dla osoby prawnej z mocy prawa, deklaracja ma wobec tego charakter deklaratoryjny. Organ podatkowy dokonał zatem prawidłowego wyliczenia zobowiązania podatkowego, opierając się na deklaracjach i korektach deklaracji dokonanych przez spółkę. Po uchyleniu decyzji z 29 kwietnia 2008 r. organ odstąpił od wydania ponownych decyzji i w myśl przepisu art. 108 § 1 i § 3 Ordynacji podatkowej wszczął postępowanie w zakresie odpowiedzialności osoby trzeciej R. Organ II instancji wskazał ponadto, iż art. 108 Ordynacji podatkowej nie stwarza obowiązku wydawania decyzji za każdy rok podatkowy.