Dnia 26 lutego 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędziowie WSA Marzenna Kosewska As. sąd. Szymon Widłak (spr.) Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2008 roku przy udziale sprawy ze skargi M. J., T. J., J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie wszczęcia postępowania dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. solidarnie na rzecz skarżących kwotę 200,- (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/Sz. Widłak /-/W. Długaszewska /-/M. Kosewska
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. w sprawie oznaczonej sygnaturą [...] działając na podstawie art.138 §1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...], Nr [...] w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją Kolegium z dnia [...], nr [...].
W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż wskazaną wyżej decyzją z dnia [...] odmówiono wznowienia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza J. z dnia [...], nr [...] o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości położonej w J. oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka [...] oraz [...]. Odnosząc się do wniosku M.J., T.J. oraz J.W. o wznowienie postępowania organ administracyjny stwierdził, iż we wniosku tym powołano się na artykuł 145 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu Postępowania Administracyjnego. Tymczasem występowanie wymienionych w tym przepisie przesłanek nie zostało przez wnioskodawców wykazane.
W skardze na powyższą decyzję oraz w piśmie stanowiącym załącznik do protokołu rozprawy z dnia [...] M.J., T.J. oraz J.W. wnosząc o jej uchylenie w sposób ogólny zarzucili występowanie nieprawidłowości przy dokonywaniu podziału nieruchomości, jak też niewłaściwe traktowanie ich jako strony w toku wszystkich dalszych postępowań.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wniosło o oddalenie skargi i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył co następuje.
Skarga zasługuje na uwzględnienie aczkolwiek z innych powodów niż w niej wskazano.
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądowa kontrola zaskarżonych decyzji bądź aktów administracyjnych sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem, a według art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W myśl art. 24 § 1 pkt 5 kpa pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie, w której brał udział w niższej instancji w wydaniu zaskarżonej decyzji, a zgodnie z art. 27 § 1 kpa członek organu kolegialnego podlega wyłączeniu w przypadkach określonych w art. 24 § 1 kpa. Powyższa regulacja ustanawiająca przesłankę obligatoryjnego wyłączenia pracownika (członka organu kolegialnego) organu administracji publicznej ma na celu zapewnienie bezstronności orzekania w postępowaniu odwoławczym.
Przywołana kwestia wyłączenia pracownika organu administracji publicznej lub członka organu kolegialnego stała się przedmiotem kontrowersji w doktrynie i orzecznictwie w odniesieniu do postępowania wszczętego na podstawie art. 127 § 3 kpa, stosownie do którego od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. W przypadku tego środka prawnego nie następuje bowiem przesunięcie sprawy celem rozpoznania do organu wyższego stopnia.