Dnia 07 grudnia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sokołowska (spr.) Sędziowie WSA Marzenna Kosewska WSA Szymon Widłak Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska -Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 grudnia 2011 roku przy udziale sprawy ze skargi A. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia r. nr w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2007 rok. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia ... r. II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 297,-zł (dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 06 lipca 20011r., działając na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (dz u. z 2001 r.. Nr 79, poz.856 ze zm.) § 1 pkt 15 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 198 poz 1925), art. 233 § 1 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa {Dz U z 2005 r. Nr 8 poz60 ,z. zm.), w związku z art. 8 pkt 4) i 6) oraz art. 10 ust. 1 pkt 4) i 6) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 roku, Nr 95, poz. 613, ze zm.), utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia 05 kwietnia 2011 roku, w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2007 rok.
W uzasadnieniu wskazano, iż Wójt Gminy decyzją z dnia 05 kwietnia 2011 roku określił wysokość zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2006 rok w kwocie 2.356,00 zł. tj:
* od pojazdu F. w kwocie 943,00 zł,
- od pojazdu S. w kwocie 1.413,00 zł.
Podniesiono, że przed ponownym rozpatrzeniem sprawy zwrócono się do podatnika i do Starosty o udostępnienie materiału dowodowego. Podatnik dostarczył kserokopię dowodów rejestracyjnych, natomiast Starostwo Powiatowe przekazało dane dotyczące poszczególnych pojazdów wskazując typ, markę, masę całkowitą, masę własną, liczbę osi. Ponieważ uzyskane informacje nie pozwoliły na jednoznaczne ustalenia, a organ podatkowy nie dysponował z urzędu niezbędną wiedzą, zwrócono się o informacje do Instytutu Transportu Samochodowego. Uzyskana informacja rozstrzyga kwestię dotyczącą potencjalnej masy własnej ciągnika samochodowo - siodłowego przeznaczonego do ciągnika przedmiotowych przyczep i masa ta wynosi w zaokrągleniu min. 6 ton. W związku z czym wliczona potencjalna najmniejsza dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów dla potrzeb podatkowych wynosi w przypadku naczepy:
* F - 40t (34t + 6t)
* K - 42t (36t + 6t).
Natomiast w przypadku ciągników samochodowych Instytut wskazał, że DMC zespołu pojazdów powinna być ustalana na podstawie faktycznych danych pojazdu (F.3 z dowodu rejestracyjnego) i według Instytutu wyniósł ca 40t lub ca 42 t, lecz wymaga to potwierdzenia w oparciu o tabliczkę znamionową pojazdu, instrukcję obsługi, opinię rzeczoznawcy samochodowego, ustalenia stacji kontroli pojazdów, dane producenta, itd. Organ podatkowy I instancji uznał za wystarczające określenie DMC zespołu pojazdów dla ciągnika samochodowego o nr rej ... jako 40 - 42 t, gdyż jak wynika z uchwały Rady Gminy, kwota podatku dla tego rodzaju pojazdów "otwiera się" przedziałem równym lub wyższym niż 31 ton. W związku z powyższym przedmiotowy pojazd znajduje się w tym przedziale stawki podatkowej. Organ stwierdził następnie, iż na podstawie art. 8 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają m.in. ciągniki siodłowe i balastowe, które są przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton oraz przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego. Każdy z wymienionych środków transportowych podlega opodatkowaniu niezależnie od tego, czy wchodzi w skład zespołu pojazdów (pojazd + przyczepa lub naczepa), czy też jest wykorzystywany samodzielnie. Opodatkowaniu nie podlega zespół pojazdów, lecz każdy ze środków transportowych, który może składać się na ten zespół. Przedmiotem podatku jest zarówno ciągnik jak i przyczepa, a każdy z pojazdów ma odrębną stawkę, której wysokość jest zależna m.in. od DMC zespołu pojazdów. Zespół pojazdów nie jest przedmiotem podatku, a jedynie wielkością, od której ustawodawca uzależnił wysokość podatku. Oznacza to, że dla naczep (art. 8 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) na DMC zespołu pojazdów składa się DMC naczepy i najmniejsza z możliwych mas własnych potencjalnego ciągnika siodłowego mogącego ciągnąć daną naczepę, natomiast dla ciągników siodłowych i balastowych (art. 8 pkt 4 ustawy) na DMC zespołu pojazdów składa się masa własna ciągnika siodłowego i DMC naczepy lub DMC ciągnika balastowego i DMC przyczepy.