Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dot. zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości
Uzasadnienie strona 2/2

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium odwoławcze podtrzymało stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga nie zawiera uzasadnionych podstaw. Na wstępie należy odnieść się do zawartego w skardze zarzutu naruszenia art. 157§3 i 105 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000r. nr 98 poz.1071). Zgodnie z treścią art. 157§2 tej ustawy postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się z urzędu lub na żądanie strony. Tym samym organ po otrzymaniu wniosku o stwierdzenie nieważności winien za każdym razem ocenić, czy pochodzi od podmiotu uprawnionego do jego złożenia. W niniejszej sprawie organy w stosunkowo szerokim zakresie badały czy zachodzi interes prawny po stronie osób składających wniosek. W toku postępowania zgromadzono szereg dokumentów, przyjęto także stanowiska zarówno R. Z. (pismo z [...]) jak i J. R. Art. 157 § 3 k.p.a. ma zastosowanie w sytuacji, gdy z żądania wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wynika w sposób oczywisty, że podmiot wnoszący żądanie nie ma w sprawie interesu prawnego. W sytuacji, gdy ustalenie interesu prawnego wymaga podjęcia dalszych czynności, czynności te mogą być podjęte wyłącznie w toku postępowania, a w razie wyniku negatywnego są podstawą zakończenia postępowania decyzją umarzającą postępowanie w sprawie (por. wyrok NSA w Warszawie z 25.04.2006r sygn. I OSK 725/05 LEX nr 209119). Działania Samorządowego Kolegium Odwoławczego należy zatem uznać za konieczne postępowanie w celu ustalenia istnienia przymiotu strony po stronie wnioskodawców i tego powodu zarzut naruszenia wskazanych przepisów nie jest uzasadniony. W tym stanie rzeczy za nietrafny i niekonsekwentny uznać należało także podniesiony zarzut naruszenia art. 7 i 77 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez odstąpienie przez organy od ustalenia czy skarżący są legitymowani do wszczęcia postępowania. Wbrew twierdzeniom pełnomocnika skarżących organy wykonały konieczne ustalenia, których negatywny wynik doprowadził do umorzenia postępowania na podstawie art. 105 §1 Kpa. W tym miejscu należy stwierdzić, iż Sąd podziela pogląd wyrażony przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., iż skarżący będący właścicielami nieruchomości sąsiadujących z dzieloną nieruchomością [...] nie są stroną postępowania podziałowego. Pojęcie strony zostało określone w art. 28 k.p.a., stosownie do którego stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. O tym, czy określanemu podmiotowi przysługuje uprawnienie strony, przesądzają przepisy prawa materialnego. Interes prawny wyrażać się winien w możliwości zastosowania normy prawa materialnego w konkretnej sytuacji konkretnego podmiotu prawa. W przypadku podziału nieruchomości na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości mógł wystąpić jej właściciel, współwłaściciel, użytkownik wieczysty lub współużytkownik wieczysty, gdyż tylko te podmioty są władne dysponować nieruchomością w ramach przysługującego im prawa, mają więc interes prawny, aby żądać czynności organu. Podmioty te są tym samym stronami postępowania administracyjnego. Te podmioty również - jako strony postępowania podziałowego - mogą żądać wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji podziałowej i uczestniczyć w tym postępowaniu. Pogląd ten ugruntowany jest w orzecznictwie sądowym (por. np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lutego 2005 r., sygn. akt I SA 1016/03, LEGALIS; wyrok NSA z dnia 24 września 2003 r., sygn. akt I SA 2515/01, LEX nr 159259; wyrok NSA z dnia 7 lutego 2002 r., sygn. akt I SA 1710/00, LEX nr 82813; wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2001 r., sygn. akt I SA 1289/00, LEGALIS, Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 czerwca 2006 r. I SA/Wa 1518/2005 LEX nr 230645.). Argumenty podnoszone w skardze przez pełnomocnika skarżących wskazują na ich interes faktyczny, a nie prawny. Skarżący w dacie podziału nieruchomości nie mieli żadnego prawa rzeczowego do nieruchomości dzielonej. Żądanie zapewnienia działkom, których są właścicielami odpowiedniego dostępu do drogi publicznej, nie daje im praw strony w postępowaniu podziałowym. Wbrew twierdzeniom wyrażonym w skardze w niniejszej sprawie praw tych nie mogą wyprowadzać także z zapisów prawa budowlanego. Ewentualne stwierdzenie zmiany przebiegu pasa drogowego czy bezczynność organów administracji w zakresie uzyskania wymaganych pozwoleń budowlanych rodzi dla właścicieli działek sąsiednich potencjalne uprawnienia nie mające związku z postępowaniem podziałowym zakończonego decyzją ostateczną.

Wbrew twierdzeniom pełnomocnika skarżących przepisem prawa materialnego kreującym interes prawny w postępowaniu administracyjnym o stwierdzenie nieważności decyzji podziałowej nie może być przepis art. 140 Kodeksu cywilnego. Przepis ten - co wynika wprost z artykułu 1 Kodeksu Cywilnego (Dz. U. z 18 maja 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze. zm.) - reguluje stosunki cywilnoprawne między osobami fizycznymi i osobami prawnymi. W tym zatem trybie skarżący mogliby dochodzić swych roszczeń cywilnoprawnych, np. wynikających z warunków umowy sprzedaży nieruchomości czy żądać ustanowienia drogi koniecznej, natomiast przepis ten nie daje podstaw do uznania ich za stronę zgodnie z art. 28 Kpa w postępowaniu podziałowym.

Sąd nie podzielił także pozostałych zarzutów zawartych w skardze. W szczególności za nietrafny należało uznać zarzut naruszenia przez organy art. 107§3 Kpa. Wbrew twierdzeniom pełnomocnika skarżących w decyzji organ w dostatecznym stopniu uzasadnił swoje stanowisko odnosząc się do okoliczności mających zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd stwierdził, iż zarzuty przedstawione przez stronę okazały się bezzasadne i z tych względów na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) należało orzec jak w sentencji.

/-/ Sz. Widłak /-/ M. Lorych-Olszanowska /-/ M. Ławniczak

D.W.s

Strona 2/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6072 Scalenie oraz podział nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Rozgraniczenie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze