Dnia 16 stycznia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak Sędziowie WSA Małgorzata Górecka (spr.) WSA Walentyna Długaszewska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 stycznia 2020r. przy udziale sprawy ze skargi K. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2019r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej umorzenia należności powstałej w wyniku wydania dyspozycji usunięcia pojazdu i umorzenie postępowania oddala skargę
SKO w [...] decyzją z dnia [...] września 2019 r. uchyliło decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. odmawiającą skarżącemu umorzenia opłaty w wysokości [...] zł powstałej w wyniku wydania dyspozycji usunięcia pojazdu marki [...], do uiszczenia której zgodnie z art. 130 a ustawy Prawo o ruchu drogowym zobowiązany jest właściciel pojazdu lub osoba dysponująca pojazdem na podstawie innego niż własność tytułu prawnego w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu z drogi.
W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżący jako kierowca w dniu [...] marca 2019 r. pozostawił przedmiotowy pojazd w miejscu objętym zakazem zatrzymywania ( znak drogowy B-36 ) z tabliczką pod znakową T-24 informującą, że pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela.
Pismem z dnia [...] marca 2019 r. skarżący wniósł o umorzenie i zwrot kwoty [...]zł + [...] zł.
Organ I instancji odmówił skarżącemu umorzenia wnioskowanej kwoty.
Po rozpatrzeniu odwołania organ II instancji stwierdził, że zgodnie z art. 130 a ust. 10 h ustawy Prawo o ruchu drogowym koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 10d i 10i. Decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta.
Ponieważ organ I instancji nie wydał w powyższym trybie decyzji, zdaniem organu II instancji jego decyzja z dnia [...] kwietnia 2019 r. była przedwczesna. Dopiero po wydaniu decyzji ustalającej koszty można rozpatrywać wniosek strony o ich umorzenie.
W skardze strona podniosła zarzut naruszenia art. 77 § 1 w zw. z art. 80 kpa, żądając uchylenia decyzji organów obu instancji.
Skarżący podniósł zarzuty dotyczące prawidłowości wydania dyspozycji usunięcia jego pojazdu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 130 a ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. 2018. 1990), pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku:
1) pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu;
2) nieokazania przez kierującego dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie, jeżeli pojazd ten jest zarejestrowany w kraju, o którym mowa w art. 129 ust. 2 pkt 8 lit. c;
3) przekroczenia wymiarów, dopuszczalnej masy całkowitej lub nacisku osi określonych w przepisach ruchu drogowego, chyba że istnieje możliwość skierowania pojazdu na pobliską drogę, na której dopuszczalny jest ruch takiego pojazdu;
4) pozostawienia pojazdu nieoznakowanego kartą parkingową, w miejscu przeznaczonym dla pojazdu kierowanego przez osoby wymienione w art. 8 ust. 1 i 2;
5) pozostawienia pojazdu w miejscu obowiązywania znaku wskazującego, że zaparkowany pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela;