Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właściciela nieruchomości oraz warunków i trybu składania deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej
Sentencja

Dnia 13 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik ( spr.) Sędziowie WSA Beata Sokołowska WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska - Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2014 roku przy udziale sprawy ze skargi Gminy D. na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia [...] listopada 2013r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właściciela nieruchomości oraz warunków i trybu składania deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Gminy w D., działając na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.) oraz art. 6n ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 391, ze zm.; zwanej dalej "u.c.p.g."), podjęła w dniu

[...] października 2013 r. uchwałę nr [...] w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właściciela nieruchomości oraz warunków i trybu składania deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Przedmiotową uchwałą Rada określiła w załączniku wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości położonych na obszarze Gminy D., obejmujący objaśnienia dotyczące sposobu jej wypełnienia oraz pouczenie, że deklaracja stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.

Uchwałą z dnia [...] listopada 2013r., nr [...], Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu, działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1113) oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.), stwierdziło nieważność dotyczącą części postanowień w załączniku do uchwały nr [...] Rady Gminy w D. z dnia [...] października 2013r., odnoszących się do części H.1.1. i w części H.3 wyrażenia w brzmieniu: "część H.1.1 poz. 33+ część H.2 poz. 50 - w przypadku korzystania z odliczeń" z uwagi na istotne naruszenie art. 6n ust. 1 u.c.p.g.

W uzasadnieniu uchwały organ nadzoru wskazał, iż Rada Gminy D. wykroczyła poza dyspozycję art. 6k ust. 4 w uchwale z dnia [...] października 2013r., nr [...], w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości, na których zamieszkują rodziny wielodzietne. Ze względu na to, że uchwała w sprawie wzoru deklaracji jest aktem wtórnym i pomocniczym w stosunku do uchwały w sprawie wyboru metody i ustalenia stawek i opłat i ma na celu zapewnienie prawidłowego obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ułatwienie składania deklaracji - wzór deklaracji w części H.1.1 (nieruchomość zamieszkała) i w części H.3 (nieruchomość, która w części jest zamieszkała, a w części niezamieszkała) uwzględniający opłatę ustaloną na podstawie w/w uchwały jest niezgodny z art. 6n ust. 1 u.c.p.g.

Od powyższej uchwały Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu, wykonując uchwałę Rady Gminy D. z dnia [...] listopada 2013r., nr [...], podjętą na podstawie art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.), skargę wniósł Wójt Gminy D., zarzucając naruszenie art. 6k ust. 4 u.c.p.g. przez błędne uznanie, że Rada Gminy podejmując uchwałę wraz z załącznikiem wykroczyła poza treść tego przepisu.

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca stwierdziła, iż zwolnienia przedmiotowe oraz ulgi w opłacie są pojęciami tożsamymi i każde zwolnienie przedmiotowe stanowi rodzaj ulgi w opłacie.

Strona 1/5