Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2013 r. nr IPPB1/415-1050/13-2/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. K. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

M. K. (zwana dalej "Skarżącym", "Stroną" lub "Wnioskodawcą") złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynikało, że odziedziczył po swojej babci 2/5 udziałów w mieszkaniu. Ze względu na bardzo zły stan techniczny odziedziczonego mieszkania, znaczące koszty utrzymania, brak środków finansowych na remont, a także z chęć podziału majątku ze współwłaścicielem (wujem Wnioskodawcy), spadkobiercy dokonali sprzedaży mieszkania za kwotę 900 000 PLN. Wnioskodawcy przypadło z tego 360 000 zł. Babcia zmarła w grudniu 2012 r., akt poświadczenia dziedziczenia jest z 29 stycznia 2013 r., a sprzedaż mieszkania nastąpiła 27 maja 2013 r. Po otrzymaniu środków ze sprzedaży, w dniu 15 lipca 2013 r. Wnioskodawca kupił do majątku osobistego lokal mieszkalny o powierzchni 27 m² za kwotę 258 000 zł.

Wnioskodawca podpisał też umowę przedwstępną na zakup do majątku osobistego innego lokalu za cenę 270 000 zł. Zakup ten będzie częściowo finansowany kredytem (przypuszczalnie 100 000 zł) oraz ze środków własnych w wysokości 170 000 zł. Łącznie więc na zakup obu lokali mieszkalnych Wnioskodawca przeznaczy kwotę 428 000 zł środków własnych + 100 000 zł kredytu. Oba mieszkania kupione zostały na własne potrzeby mieszkaniowe - Wnioskodawca planuje w przyszłości umożliwić zamieszkanie w nich swoich dzieci, aby możliwie wcześnie uczyły się prowadzić samodzielne gospodarstwo domowe, nawet pozostając jeszcze na utrzymaniu Wnioskodawcy i jego żony. Mając na uwadze podtrzymanie więzi rodzinnych i kontrolę rodzicielską, oba kupione mieszkania znajdują się w odległości około kilometra od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy i jego rodziny. Wnioskodawca planuje też w najbliższym czasie remont mieszkania, w którym obecnie mieszka wraz z rodziną. Na czas remontu planowana jest przeprowadzka do jednego z nabytych mieszkań. Zanim jednak Wnioskodawca i jego żona uznają, że dzieci są gotowe do wyprowadzki, planowane jest wynajęcie obu mieszkań, a uzyskane środki, po odprowadzeniu podatku dochodowego, Wnioskodawca zamierza przeznaczać na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup drugiego mieszkania oraz bieżące koszty utrzymania mieszkań. Okres spłaty kredytu powinien zakończyć się w roku, w którym starsze dziecko Wnioskodawcy skończy 18 lat. Uzyskiwanie przychodów z najmu ma także umożliwić utrzymanie mieszkań w należytym, niepogorszonym stanie. Wnioskodawca liczy się z tym, że mogą się zdarzyć okresy, w których mieszkania nie będę wynajmowane - w tym czasie z pozostałych źródeł dochodu Wnioskodawca będzie spłacał kredyt i ponosił wydatki związane z utrzymaniem mieszkań. Oba mieszkania pozostaną własnością Wnioskodawcy i będą służyły jego celom mieszkaniowym. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać odpłatnego zbycia tych mieszkań ani przekazywać ich w darowiźnie.

W związku z powyższym Skarżący zapytał, czy zakup na własne cele mieszkaniowe dwóch mieszkań, przy jednoczesnym posiadaniu mieszkania dotychczasowego, uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej też "ustawą" lub "updof".

Strona 1/4