DUKS ustalił, że G. nie była najemcą budynku w W. przy ul. [...]. Po sprzedaży ww. udziałów przestała składać deklaracje podatkowe i nie można było nawiązać kontaktu z osobami ją reprezentującymi. Pismem z 14 grudnia 2005r. wezwano przedstawiciela G. do osobistego stawienia się i przedłożenia dokumentów rejestrowych spółki z KRS, dokumentów potwierdzających tytuł prawny do lokalu, aktualnego zaświadczenia o posiadanym rachunku bankowym, umowy z biurem rachunkowym. Żadna z osób reprezentujących Spółkę nie stawiła się na wezwanie. Pismem z [...] października 2007r. wezwano M. W. i A.P. do złożenia dokumentów sprzedaży udziałów i o podanie adresu kontaktowego. Ww. osoby nie stawiły się. G. ostatnią deklarację VAT-7 złożyła za czerwiec 2004r., a ostatnią deklarację CIT-2 za sierpień 2004r. Po tym terminie nie składała żadnych deklaracji, ani zeznań.
DUKS podniósł również, że w okresie od 18 grudnia 2003r. do 6 lipca 2004r. - obciążenia fakturami Spółki przez G. współwłaścicielem G. była A. P., która była jednocześnie prezesem zarządu. Na podstawie wyżej opisanych okoliczności DUKS wysnuł wniosek, że G. po zakończeniu działalności polegającej na wystawianiu fikcyjnych faktur celowo została sprzedana obywatelowi Ukrainy, aby pozbawić organy podatkowe możliwości oceny rzetelności ksiąg handlowych i czynności gospodarczych przeprowadzonych przez G. Spółka ponadto nie przedstawiła żadnych dowodów na okoliczność nabycia usług od G., a na podstawie powiązań personalnych z innymi firmami wystawiającymi fikcyjne faktury np. S., nabycie usług przez Spółkę do G. było fikcją gospodarczą mającą na celu zwiększenie kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.
DUKS ustalił ponadto, że S., choć uwidoczniona w Rejestrze Handlowym, nie była zarejestrowana w KRS. Nie posiadała siedziby w W. przy ul. [...]. Figurowała jedynie w rejestrze podatników VAT od 1 kwietnia 2000r. do 30 kwietnia 2004r. Z dniem 1 maja 2004r. wykreślono ją z rejestru podatników VAT czynnych. Ostanie deklaracje VAT-7 i CIT-2 wpłynęły do Urzędu za lipiec 2002r. W związku z tym DUKS uznał, że w miesiącach wystawiania Spółce faktur przez S. podmiot ten nie był podatnikiem VAT i nie miał uprawnień do wystawiania faktur.
A. P. w trakcie przesłuchań: [...] stycznia 2006r., [...] grudnia 2008r., dokonanych odpowiednio przez Komendę Rejonową Policji W. [...] i DUKS stwierdziła, że nie zna żadnej osoby ze S. i nie wie, kto firmę tą reprezentował, nigdy nie widziała I. S. Współpracowała z mężczyzną z tej firmy o imieniu K., ale był to kontakt jedynie telefoniczny. W zakresie wózków "K." stwierdziła, iż użytkowali je pracownicy na budowach, więc uległy szybkiemu zużyciu i po większości rzeczy nie było śladu. Odnośnie środków czystości zeznała, że słyszała, iż S. likwiduje się, a na magazynie ma środki czystości, które mogą być przydatne Spółce, więc nabyła je w rozsądnej cenie. Usługi zamówione w S. nie zostały do końca wykonane i za ich część nie zapłacono (faktura Nr [...]); nie pamiętała natomiast dlaczego nie uregulowano faktur za nabycie wózków "K," i środków czystości.