Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. wydał w dniu [...] sierpnia 2006 r. decyzję, określającą Panu M. L. (zwany dalej Skarżącym) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie wyższej niż zadeklarowana przez Podatnika w zeznaniu podatkowym za 2000 r. (PIT-37). Z uzasadnienia decyzji wynika, iż Skarżący zawierał w 2000 r. z Konsorcjum Finansowo-Inwestycyjnycm C. Sp. z o.o. z siedzibą w O. (dalej: Spółka C.) umowy przechowywania (16 umów), których przedmiotem było przechowywanie przez określony czas kwot pieniężnych.
Zgodnie z treścią tych umów oraz aneksów do nich, strony dopuszczały możliwość zobowiązania przechowawcy, przez dającego na przechowanie, do przekazania w trakcie obowiązywania umowy, części przechowywanej przez niego kwoty pieniężnej innym podmiotom wskazanym przez dającego na przechowanie. W takiej sytuacji wykonanie przez przechowawcę zobowiązania pomniejszało jego świadczenie na rzecz dającego na przechowanie o kwotę pieniędzy przekazaną wskazanym podmiotom.
Skarżący złożył w dniu 6 lipca 2009 r. wniosek o wznowienie postępowania kontrolnego przeprowadzonego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w zakresie rzetelności złożonego zeznania podatkowego za 2000 r. W złożonym wniosku podał, że wszedł w posiadanie nowych dokumentów, które rzucają nowe światło na wydarzenia i dokumenty będące podstawą wydania decyzji określającej podatek dochodowy za 2000 r. Jego zdaniem, dokumentacja ta dawała pełne podstawy do wznowienia postępowania kontrolnego na podstawie przepisu art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8. poz. 60 ze zm.) - dalej jako: "O.p." W jego opinii, kwota zaniżonego za 2000 r. podatku dochodowego wynikała z umów przechowania zawartych przez niego z KFI C. sp. z o.o. Podkreślił, iż w momencie upadłości spółki C. syndyk masy upadłości wystąpił z pozwami do Sądu o spłatę kwot wynikających z umów przechowania w stosunku do kilku osób związanych z KFI C.. Powództwo syndyka masy upadłości KFI C. wobec K. N. (jednej z wielu osób zawierających umowy przechowania, o zapłatę kwoty wynikającej z umów przechowania) zostało przez Sąd Okręgowy w K. oddalone, ponieważ Sąd w trakcie przewodu ustalił, że umowy przechowania zostały zawarte pozornie. Skarżący wskazał, iż w ocenie Sądu pozorność tych umów była oczywista, gdyż wiadomo było obu stronom z jakiego powodu były one zawierane i że kwoty wynikające z tychże umów nadal pozostają w dyspozycji spółki, a nie przechowawców.
Stwierdził również, że wobec wady pozorności, umowy przechowania są nieważne. W związku zaś z faktem, że wszystkie umowy przechowania zawierane były w tym samym celu, to umowy przechowania zawarte pomiędzy nim a KFI C. również posiadały wadę w postaci ich pozorności skutkujące ich nieważnością.
Postanowieniem [...] lipca 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. wznowił postępowanie na żądanie Skarżącego a następnie decyzją z dnia [...] września 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. odmówił uchylenia w całości dotychczasowej decyzji ostatecznej z dnia [...] sierpnia 2006 r. określającej dla Skarżącego zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r., wobec nie stwierdzenia istnienia przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 5 O.p.