Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, sędzia WSA Anna Sękowska (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi A. S. i T. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2010 r. oddala skargę
Decyzją z [...] lutego 2013 r. Prezydent Miasta W. ("Prezydent Miasta") ustalił Skarżącym - A. S. i T. M., wysokość zobowiązania podatkowego od środków transportowych za rok 2010 na łączną kwotę 4584 zł. Jako przedmiot opodatkowania wskazano pojazdy samochodowe o nr rej.: [...] (za okres I-XII 2010 r. w kwocie 863 zł), [...] (za okres I-XII 2010 r. w kwocie 863 zł), [...] (za okres l-XII 2010 r. w kwocie 1960 zł), [...] (za okres X-XII 2010 r. w kwocie 623,83 zł) oraz [...] (za okres X-XII 2010 r. w kwocie 269,5zł). W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, iż Skarżący nie złożyli deklaracji na podatek od środków transportowych za lata 2009-2011, do czego byli zobowiązani. Wobec powyższego, pismem z 20 czerwca 2012 r. wszczęto z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za lata 2009 - 2011 za pojazdy samochodowe, między innymi o nr rej. [...], [...], [...], [...] i [...].
Skarżący pismem z 2 lipca 2012 r. wnieśli o dopuszczenie dowodu z przesłuchania - A. S. oraz oględzin ww. pojazdów. Ponadto stwierdzili, iż pojazdy, których dotyczy postępowanie są wykorzystywane pojazdy specjalne o których mowa w art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm., dalej "u.p.r.d."), korzystające ze zwolnienia od podatku od środków transportowych, zgodnie w art. 12 ust. pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm., dalej u.p.o.l.).
Organ podatkowy, na podstawie informacji uzyskanych z Delegatury Biura Administracji i Spraw Obywatelskich w [...] oraz kserokopii dowodów rejestracyjnych przedłożonych przez Skarżących ustalił, że pojazdy nie są zarejestrowane jako pojazdy specjalne.
Zgodnie z art. 9 ust. 4 u.p.o.l, obowiązek podatkowy za ww. środki transportowe nabyte w 2010 r. powstał z dniem 1 czerwca 2010 r. (za pojazdy o nr rej. [...]), z dniem 1 października 2010 r., za pojazd o nr rej. [...].
W dniu 8 stycznia 2013 r. organ podatkowy odmówił przeprowadzenia dowodu z przesłuchania Skarżących oraz oględzin pojazdów, na okoliczność rodzaju, wyposażenia, przeznaczenia i funkcji środków transportowych gdyż sprawa została dostatecznie stwierdzona w postępowaniu innymi dowodami, tj. załączonymi kserokopiami dowodów rejestracyjnych pojazdów, kserokopii kart informacyjnych ww. pojazdów wraz z załączonymi do nich zaświadczeniami o przeprowadzonych badaniach technicznych i zgłoszeniami zmian dokonanych w ww. pojazdach.
Organ podatkowy ustalił w ramach prowadzonego postępowania, iż zarejestrowane pojazdy o numerach rejestracyjnych [...] (rodzaj pojazdu: autobus, marka: [...]), [...] (rodzaj pojazdu: autobus, marka: [...], podrodzaj: inny z przeznaczeniem do nauki jazdy), [...] (rodzaj pojazdu: ciągnik samochodowy, marka [...], podrodzaj: siodłowy z przeznaczeniem do nauki jazdy), [...] (rodzaj pojazdu: autobus, marka: [...], podrodzaj: turystyczny z przeznaczeniem do nauki jazdy) oraz [...] rodzaj pojazdu: autobus, marka: [...], nie były zwolnione z podatku od środków transportowych, jako pojazdy przeznaczone do nauki jazdy.