Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Golat, sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2013 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z [...] grudnia 2012 r. odmówił Skarżącej (Strona lub Spółka) - Przedsiębiorstwo Handlu T. Sp. z o.o. z siedzibą w W wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności nieostatecznej decyzji Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z [...] października 2009 r., a także odmówić wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z [...] stycznia 2010 r.
W uzasadnieniu przedstawił dotychczasowe postępowanie w sprawie i wskazał, że wniosek Skarżącej o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] października 2009 r. i 12 stycznia 2010 r. nie może być uwzględniony.
Wskazał, że Strona w niosła od decyzji z [...] października 2009 r. wydanej w pierwszej instancji w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. odwołanie w ustawowym terminie. W związku z powyższym decyzja ta nie ma przymiotu ostateczności, co jest warunkiem sine qua non do złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności.
Natomiast odnosząc się do wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z `[...] stycznia 2010 r., wskazał, że zgodnie z art. 249 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) dalej: “O.p." organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli w szczególności sąd administracyjny oddalił skargę na tę decyzję, chyba, że ządanie oparte jest na przepisie art. 247 § 1 pkt 4 O.p. Organ wskazał, że w sprawie taka sytuacja miała miejsce, bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 877/10 oddalił skargę Strony na decyzję [...] października 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 31 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 575/11 oddalił skargę kasacyjną od ww. wyroku.
W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżąca zarzuciła naruszenie:
- art. 249 § 1 pkt 2 O.p. w zw. z art. 31 ust. 1 i 2 ustawa z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 1975 r. Nr 45 poz. 226.) dalej jako "u.o.s.", będącego podstawą wydanego rozstrzygnięcia, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji GIKS z dnia [...] października 2009 r., w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r.;
- art. 249 § 1 pkt 2 O.p. w zw. z art. 31 ust. 1 i 2 u.o.s., poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji GIKS z dnia [...] stycznia 2010 r., utrzymującej w mocy decyzję organu I instancji, w wyniku błędnego uznania, iż należało odmówić wszczęcia postępowania, bowiem decyzja ta podlegała kontroli sądowej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyniku wniesionej skargi na tę decyzję;
- art. 247 § 1, art. 248 § 1 O.p., poprzez nieprawidłową analizę stanu faktycznego sprawy oraz błędne uznanie, iż w sprawie brak jest podstaw do wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji GIKS z dnia [...] października 2009 r., w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r., bowiem decyzja ta nosi miano nieostatecznej, w wyniku wniesionego przez rzekomego pełnomocnika doradcę podatkowego M.T. wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, pomimo braku umocowania do działania w imieniu Strony; Zdaniem Strony, GIKS pominął również, iż ww. decyzję organu I instancji w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. doręczono osobie, która nie była Stroną postępowania, bowiem brak było pełnomocnictwa, udzielonego przez Stronę do działania w jej imieniu w prowadzonym postępowaniu przez GIKS.