Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA Sylwester Golec, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi R. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz R. Z. kwotę 119,20 zł (sto dziewiętnaście złotych dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Geodezja i kartografia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie z art. 233 § 1 pkt 1, art. 13 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa), art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 121 z 2006 r., poz. 844 ze zm., dalej ustawa o opłatach), po rozpatrzeniu odwołania R. i S. Z. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy R. z [...] lutego 2007 r., ustalającej wysokość podatku od nieruchomości za rok 2007 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej: SKO) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

SKO wyjaśniło, iż z akt sprawy wynika, że decyzją z [...] lutego 2007 r. Burmistrz R. ustalił wysokość zobowiązania pieniężnego w podatku od nieruchomości z tytułu posiadania przez Skarżącą z mężem nieruchomości w miejscowości N. Z. Wysokość zobowiązania określono na 100 zł - budynek mieszkalny o pow. 12 m2 i grunt pozostały 620 m2.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Skarżąca z mężem stwierdzając, że decyzja uchybia precyzyjnemu rozstrzygnięciu jakie winno się znajdować w decyzjach podatkowych i strona może mieć problem ze stwierdzeniem czytelności i prawidłowości przedmiotowej decyzji.

SKO nie uwzględniło argumentów odwołania, wyjaśniając, iż zaskarżona decyzja wskazuje powierzchnię gruntów i budynków podlegających opodatkowaniu, stawkę podatkową i kwotę podatku a także podstawę prawną decyzji. Rozstrzygnięcie jest zatem dostatecznie precyzyjne. Powierzchnia gruntów i budynków nie uległa zmianie w porównaniu z wykazem nieruchomości z 2002 r. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podstawę wymiaru podatków są dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. W aktach sprawy brak jest informacji, iżby ktokolwiek kwestionował zapisy w ewidencji gruntów przed organami nadzoru geodezyjnego i kartograficznego. Wysokość podatku obliczono w oparciu o stosowną uchwałę Rady Miejskiej w R. SKO nie jest uprawnione do zmiany stawek podatkowych ustalonych taką uchwałą. Ponieważ stan faktyczny, na podstawie którego ustalono wysokość zobowiązania podatkowego nie zmienił się, nie wezwano strony do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie R. Z. wniosła o uchylenie decyzji SKO w całości oraz zasądzenie od kwoty wpisu sądowego oraz kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Skarżąca podniosła, że decyzja uchybia precyzyjnemu rozstrzygnięciu jakie winny się znajdować w decyzjach podatkowych oraz zarzuciła naruszenie art. 200 Ordynacji podatkowej.

W odpowiedzi na skargę SKO podtrzymało swoją wcześniejszą argumentację i wniosło o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie Sąd zauważa, iż zgodnie z art. 184 Konstytucji w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) oraz w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a., sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c p.p.s.a.), a także, gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte są wadą nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Geodezja i kartografia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze