Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy zmieniającej uchwałę w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie sędzia WSA del. Marek Kraus, sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 19 marca 2013 r. nr 7.162.2013 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy zmieniającej uchwałę w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej 1) uchyla zaskarżoną uchwałę, 2) stwierdza, że uchylona uchwała nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie na rzecz Miasta Stołecznego Warszawy kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/8

Rada Miasta Stołecznego Warszawy, uchwałą Nr L/1443/2013 z dnia 21 lutego 2013 r., zmieniła postanowienia uchwały Nr LII/1600/2009 z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej

m.in., w ten sposób, że w § 5 dodała pkt 5 w brzmieniu cyt.: "5) targowisk jednodniowych - rozumie się przez to targowiska wyznaczone na podstawie uchwał zarządów dzielnic m.st. Warszawy i działające na podstawie nadanych im przez te zarządy regulaminów - w czasie ich funkcjonowania w określonych w regulaminie dniach i godzinach otwarcia" oraz nadała nowe brzmienie załącznikowi Nr 1 do uchwały pn.

"Dzienne stawki opłaty targowej na terenie m. st. Warszawy" ustalając w pkt 1 lit. b i c, pkt 2 lit. b i c oraz pkt 3 lit. b i c dzienne stawki przy sprzedaży: a) kwiatów, wieńców, zniczy, świec, grysu w odległości do 500 m od granic cmentarzy; b) kwiatów ciętych".

Jako podstawę prawną podjęcia badanej uchwały Rada Miasta St. Warszawy wskazała art. 19 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.

Uchwałą z dnia 19 marca 2013 roku Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w

Warszawie orzekło o nieważności uchwały Nr L/1443/2013 Rady Miasta Stołecznego

Warszawy z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej z powodu istotnego naruszenia art. 19 pkt 1 lit. a w związku z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia

1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 roku Nr 95, poz. 613 z późn.

zm.). W uzasadnieniu Kolegium uznało, iż Rada Miasta Stołecznego Warszawy poprzez wprowadzenie w § 5 pkt 5 uchwały definicji "targowiska jednodniowego" przyjęła odmienną niż w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych definicję "targowiska" oraz uczyniła to bez delegacji ustawowej. Organ stwierdził, iż przepisy art. 15 ust. 2 i 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewidują kompetencji dla rad gmin do konstruowania definicji legalnych targowiska. Ponadto wskazał, iż art. 19 ust. 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie przewiduje dla rady upoważnienia do określania definicji normatywnej "targowiska".

W ocenie Kolegium postanowienie zawarte w załączniku do badanej uchwały w części dotyczącej ustalenia stawek opłaty targowej od sprzedaży: a) kwiatów, wieńców, zniczy, świec, grysu w odległości do 500 m od granic cmentarzy przy jednoczesnym wyłączeniu tych artykułów z pkt 1 a, 2a i 3a załącznika do uchwały powoduje, że sprzedaż tych artykułów w odległości powyżej 500 m od cmentarza nie zostanie objęta opłatą targową, co narusza wprost przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w myśl którego opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach. Organ zauważył, iż za targowiska uważa się wszelkie miejsca, w których prowadzona jest sprzedaż. Ponadto przy sprzedaży kwiatów wykazanej w pkt 1 b i c, 2 b i c oraz 3 b i c załącznika do uchwały można zastosować 2 rodzaje stawek dla kwiatów ciętych, tj. przyjętych w pkt 1 c, 2c i 3c oraz stawek przyjętych w pkt 1 b, 2 b i 3

Strona 1/8