Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Owsiak (sprawozdawca), asesor WSA Konrad Aromiński, Protokolant referent Krzysztof Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2019 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu wraz ze spółką za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r. uchyla zaskarżoną decyzję
1. Postępowanie przed organami podatkowymi.
1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej: Minister/organ odwoławczy) z dnia [...] marca 2018 r. utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] maja 2016 r. (dalej: Prezes PFRON/organ pierwszej instancji) z dnia [...] maja 2016 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności K. J. (dalej: Strona/Skarżący) jako byłego członka zarządu Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "I." Sp. z o.o. w likwidacji (dalej: Spółka) za zaległości Spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON).
1.2. Z akt sprawy wynika, że organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] maja 2016 r. ustalił, że odpowiedzialność za zaległości Spółki z tytułu wpłat na PFRON za okres od stycznia 2011 r. do lutego 2011 r. w kwocie głównej 41.928,00 zł, odsetkach naliczonych na dzień wydania decyzji 23.827,00 zł, ponosi Skarżący solidarnie ze Spółką oraz z I. P. Z. S. i M. S. Ponadto, organ pierwszej instancji umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie ustalenia odpowiedzialności za zobowiązania z tytułu wpłat na PFRON prowadzone wobec Skarżącego za okres od kwietnia 2011 r. do sierpnia 2011 r.
Prezes PFRON uzasadniając rozstrzygnięcie z dnia [...] maja 2016 r. stwierdził, że Skarżący pełnił funkcję członka zarządu w Spółce w okresie od 1 sierpnia 2001 r. do 28 kwietnia 2011 r. i w tym zakresie odpowiada za powstałe zaległości zgodnie z art. 116 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, dalej: O.p.).
Ponadto, według organu odwoławczego, Skarżący w toku postępowania nie wykazał, że we właściwym czasie złożono wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki, ani nie przedstawił dowodów potwierdzających, że nie ponosi winy za niezgłoszenie we właściwym czasie takiego wniosku, ani wniosku o przeprowadzanie postępowania układowego. W ocenie Prezesa PFRON Skarżący nie wskazał również mienia Spółki, z którego egzekucja mogłaby umożliwić zaspokojenie zaległości w znacznej części.
Jednocześnie Prezes PFRON uznał, że wewnętrzny podział zadań w Spółce nie uwalnia Skarżącego od odpowiedzialności, gdyż podział obowiązków w zarządzie i ich charakter nie może zwolnić danej osoby od odpowiedzialności wynikającej z art. 116 O.p.
1.3. Strona złożyła odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Skarżący zarzucił, iż nie są spełnione wszystkie warunki, o których mowa w art. 116 § 1 i 2 O.p. umożliwiające przyjęcie takiej odpowiedzialności. Strona wskazała, iż nie ponosi żadnej winy w doprowadzeniu do powstania zaległości podatkowych oraz innych zobowiązań, w tym na rzecz PFRON. Zdaniem Strony, organ pierwszej instancji nie uwzględnił, iż w Spółce i zarządzie Spółki określony był wewnętrzny podział zadań. Strona wyjaśniła, iż do jej zadań nie należało zajmowanie się sprawami finansowymi, które były w kompetencji głównego właściciela Spółki, prezesa zarządu i księgowego, i o których nie był nawet informowany. Strona podniosła ponadto, iż nie zostało wykazane, że zgłoszenie wniosku o upadłość Spółki w dniu 24 sierpnia 2011 r. było czynnością spóźnioną. Nawet jednak gdyby tak przyjąć, to niezgłoszenie takiego wniosku wcześniej nie nastąpiło z winy Skarżącego.