Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Protokolant specjalista Urszula Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2015 r. sprawy ze skargi V. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz V. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki kwotę 806 zł (słownie: osiemset sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/16

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. V. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej zwany: "Funduszem") wystąpił 25 stycznia 2013r. o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowego od osób prawnych (dalej zwany: "p.d.p.") za 2010r. w wysokości 5.621 zł, pobranym przez płatników: B. S.A., A. S.A. P. S.A. i P. S.A oraz o zwrot ww. nadpłaty na jego rachunek bankowy. W uzasadnieniu wskazał, że jest amerykańskim funduszem inwestycyjnym posiadającym osobowość prawną, celem jego działalności jest pomnażanie środków zgromadzonych przez jego uczestników, m.in. przez inwestycje portfelowe w papiery wartościowe spółek kapitałowych. Jednym z rynków, na których Fundusz lokuje środki pieniężne, jest Polska. W 2010r. posiadał akcje spółek z siedzibą w Polsce, z tytułu których wypłacono mu dywidendy, pobierając podatek u źródła.

Fundusz powołując się na art. 63 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE seria C z 2008r. Nr 115, poz. 47, ze zm.; dalej zwany: "TFUE") - zasadę swobody przepływu kapitału wskazał, że ma ona zastosowanie do przepływu kapitałów między państwami członkowskimi, jak i państwami trzecimi (USA). W sprawie nastąpiło naruszenie zasady swobody przepływu kapitału, w wyniku dyskryminacyjnego traktowania funduszy amerykańskich w stosunku do funduszy działających na podstawie ustawy z 27 maja 2004r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.; dalej zwana: "u.f.i."). Dyskryminacja stanowi koniunkcyjny splot trzech głównych okoliczności: 1) porównywalności podmiotów, których dotyczy dana norma prawna, 2) porównywalności sytuacji, w której znajdują się te podmioty, 3) różnicy w traktowaniu tych podmiotów, wynikającej z przepisów prawa krajowego.

Przyjęte przez polskiego ustawodawcę rozróżnienie sytuacji prawnej funduszy ma charakter arbitralny, bowiem zwolnieniem objęto wyłącznie fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów u.f.i., wyłączając ze zwolnienia wszelkie pozostałe. Jest to zatem jawna dyskryminacja a zwolnienie opiera się wyłącznie na kryterium siedziby. Fundusz wskazał też na podmiotowy charakter zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej zwana: "u.p.d.p.") - funduszy polskich - maksymalnie szeroki - gdy brak jest przesłanek, które mogłyby uzasadniać odmienne traktowanie różnych grup funduszy. Skoro zwolnione są wszelkie dochody funduszy z siedzibą w Polsce, a nie są zwolnione dochody funduszy amerykańskich - regulacja ta nie służy celom nadrzędnym (por. wyrok WSA w Warszawie z 14 marca 2008r. sygn. akt III SA/Wa 1577/07). Fundusz powołał się też na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej zwany: "TSUE") m.in. w sprawach: C-436/08 i C-437/08, C-540/07 i C-342/11. Zdaniem Funduszu, skoro u.p.d.p. przez nierówne traktowanie funduszy inwestycyjnych z państw trzecich narusza zasadę swobody przepływu kapitału, może on powołać się bezpośrednio na przepis unijny, a na organach podatkowych ciąży obowiązek odstąpienia od stosowania polskich przepisów naruszających prawo unijne (art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.d.p.) i zastosowania w ich miejsce art. 63 ust. 1 TFUE.

Strona 1/16
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej