Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty targowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2012 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty targowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną do tutejszego sądu decyzją z [...] marca 2011r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (SKO) po rozpoznaniu odwołania D. S. (Skarżąca) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m. W. z [...] grudnia 2010r. w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty targowej.

Decyzja ta wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym :

Skarżąca wnioskiem z 8 października 2010r. wystąpiła o umorzenie zaległego podatku z tytułu opłaty targowej na dzień 7 października 2010r. w kwocie 500 złotych, wskazując, że jest emerytką, zabrane jej rzeczy są rodzinną pamiątką, nie starcza jej na leki i życie, nie jest handlarką, nie ma żadnych stołów, chciała po prostu dorobić, mieszka w starym domu, w którym wszystko jest na prąd.

Prezydent m. W. decyzją z [...] grudnia 2010r. odmówił umorzenia powyższej zaległości podatkowej wskazując, że dochody Skarżącej i jej męża wynoszą 1910,21 zł miesięcznie, odejmując ponoszone miesięczne wydatki na czynsz gaz, energię, telefon, abonament rtv, leki w wysokości 712,90 zł oraz wpłaty na składki PZU i ratę kredytu w kwocie 317,14 zł, na cele bytowe pozostaje kwota 880,17 zł. Wobec powyższego Prezydent m. W. uznał, że warunki finansowe Skarżącej, mogą stanowić przeszkody w jednorazowej spłacie zaległości, ale nie mogą stanowić podstawy do umorzenia zaległości z tytułu opłaty targowej. Skarżąca może wystąpić z wnioskiem o rozłożenie zaległości na raty. Podnoszone przez Skarżącą argumenty nie stanowią podstawy do zastosowania w stosunku do niej instytucji z art.67a O.p.

W odwołaniu do powyższej decyzji Skarżąca wskazała, że jest osobą w starszym wieku, jej mąż jest rencistą i nie może podjąć żadnej pracy zarobkowej, gdyż jest na silnych lekach. Podkreśliła, że w okresie jesienno-zimowym opłaty za prąd są bardzo wysokie, nie ma możliwości poczynienia jakichkolwiek oszczędności poprzez wyłączenie piecyków gdyż zaraz pojawia się okropna wilgoć i woda płynie po ścianach. Skarżąca podniosła, że nie jest w stanie uiścić jednorazowo tak dużej kwoty a rozłożenie na raty jest tylko raz w roku. Podkreśliła, że tydzień przed rentą wegetują wraz z mężem, zdarza się często, że brak im na leki i na normalne życie.

Opisaną na wstępie decyzją SKO utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji wskazując, że o istnieniu ważnego interesu podatnika decydują zobiektywizowane kryteria, na podstawie których organ podatkowy rozstrzyga o umorzeniu, bądź nie, zaległości podatkowej, czy odsetek. Ważnego interesu podatnika nie można utożsamiać z jego subiektywnym przekonaniem o potrzebie umorzenia zaległości podatkowych lub odsetek. W doktrynie przyjmuje się, że przez ważny interes podatnika należy rozumieć nadzwyczajne względy, które mogłyby zachwiać podstawami egzystencji podatnika. Zatem nie każda trudna sytuacja finansowa podatnika uzasadnia udzielenie ulgi, np. w formie umorzenia odsetek wskazując w uzasadnieniu, że w rozpoznawanej sprawie organ podatkowy pierwszej instancji - po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniająco-dowodowego - doszedł do wniosku, iż nie występuje w niej ani "ważny interes podatnika" ani "interes publiczny". SKO uznało, że organ pierwszej instancji jasno uzasadnił swoje rozstrzygnięcie zarówno co do faktów, jak i co do prawa, tak, iż nie ma wątpliwości, że wszystkie okoliczności sprawy zostały rozważone i ocenione, a ostateczne rozstrzygnięcie jest ich logiczną konsekwencją.

Strona 1/3