Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi T. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego - T. L. - działając na podstawie art. 205a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej "Op") podjęło z urzędu postępowanie odwoławcze zawieszone postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2009r. oraz na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, art. 220 § 2 w związku z art. 13 § 1 pkt 3 i art. 21), - , utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta P. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2009 r.

Burmistrz Miasta P. decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. określił Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2009 rok za pojazdy ciężarowe o numerach rejestracyjnych [...] i [...] na kwotę 3.192 zł. W uzasadnieniu decyzji w szczególności wskazano, że podatnik do dnia 15 lutego 2009 r. nie złożył deklaracji na podatek od środków transportowych, jak również nie dokonał wpłaty pierwszej raty podatku w ustawowym terminie.

Od powyższej decyzji organu pierwszej instancji Skarżący wniósł odwołanie. Decyzji zarzucił naruszenie art. 8 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 884 ze zm.; dalej "u.p.o.l."), błąd w ustaleniach i ocenie okoliczności faktycznych sprawy, co do przesłanek uzasadniających wyłączenie obowiązku podatkowego, mający wpływ na treść decyzji.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i o ustalenie, że pojazdy nią objęte nie podlegają podatkowi od środków transportowych, gdyż wykorzystywane są na cele działalności rolniczej.

Pismem z dnia 9 sierpnia 2009 r. Skarżący uzupełniając odwołanie wskazał, że brak jest jakichkolwiek przesłanek pozwalających na uznanie, że wykorzystywał pojazdy do innych celów niż działalności rolniczej. Skarżący podkreślił, że mając na uwadze wyłączenia ustawowe należy jednoznacznie stwierdzić, iż objęte decyzją pojazdy nie podlegają podatkowi od środków transportu. Rozdzielenie środków transportu na samodzielne, naczepy i przyczepy jako przedmioty podlegające zwolnieniu od podatku w przypadku wykorzystywania ich do działalności rolniczej nie może znaleźć akceptacji. Samodzielnie stanowią one bowiem bezużyteczne części składowe, które nie mogą być wykorzystywane do żadnej działalności. Dopiero jako całość mogą być uznane za środek transportu.

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. zawiesiło z urzędu postępowanie odwoławcze w sprawie - do czasu rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargi M. L. (syna Skarżącego) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w W. numer [...].

Wskazaną na wstępie decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji z [...] czerwca 2009 r.

W uzasadnieniu SKO stwierdziło, że organ podatkowy pierwszej instancji dokonał prawidłowej interpretacji przepisów art. 8 i 9 u.p.o.l. - i prawidłowo przyjął, iż opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlega każdy z posiadanych przez Skarżącego środków transportowych.

Strona 1/5