- nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, naruszenie zasady obiektywizmu przy ocenie wniosku skarżącej oraz nie zapewnienie jej czynnego udziału w postępowaniu przez co zostały naruszone przede wszystkim art. 7, 9, 10 i 77 Kodeksu postępowania administracyjnego, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji.
W odpowiedzi na skargę Prezes Urzędu Zamówień Publicznych, wnosząc o jej oddalenie podtrzymał dotychczasowe stanowisko uznając, że zarzuty podniesione w niej są nieuzasadnione.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył.
Skarga została uwzględniona, chociaż z innych przyczyn aniżeli w niej wskazano.
Na wstępie należy wskazać, że wojewódzkie sądy administracyjne stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2002 r. Prawo o ustroju Sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co obejmuje, orzekanie w sprawach skarg między innymi na decyzje wydane w postępowaniu administracyjnym. Sądy administracyjne, zgodnie z art. 134 § 1cytowanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., rozstrzygają w granicach danej sprawy, nie będąc związane zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Zarzuty skargi sprowadzały się do twierdzeń, iż gminą posiada prawo do ubiegania się o zatwierdzenie trybu zamówienia z wolnej ręki, na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr 19, poz. 177 ze zmianami) to jest wobec tego, że z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze żaden inny podmiot aniżeli Spółka własna gminy, utworzona z gminą W., a działająca pod firmą "E." Sp. z o.o., nie może wykonywać usług komunalnych stanowiących zadania gminne, zlecone ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zmianami) oraz ustawą z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622 ze zmianami).
Należy przyznać Prezesowi Urzędu Zamówień Publicznych rację, że wskazane przez Gminę okoliczności faktyczne nie uzasadniały złożonego wniosku bowiem trudno je ocenić jako należące do grupy przyczyn technicznych. W ocenie Sądu posiadają one charakter faktyczno-prawno-ekonomicznych - które to kryterium, naturalnie nie wyłącza stosowania trybu zamówień, przewidzianego ustawą, stanowiącą podstawę wniosku. Nie można więc ocenić, zgodnie z życzeniem gminy, naruszenia zaskarżoną decyzją przepisu art. 67 ust. 1 pkt 1a ustawy Prawo zamówień publicznych. Nie można też zarzucić Prezesowi Urzędu Zamówień Publicznych, że naruszył cytowane w skardze przepisy samorządowe. Przyznał bowiem w decyzjach, że Gmina, wykonując zadania statutowe z zakresu gospodarki komunalnej, mające na celu utrzymanie czystości i porządku - czyni to w interesie mieszkańców poprzez spółkę prawa handlowego, utworzoną w tym celu, co przynosi zresztą efekty ekonomiczne, przy czym nie koniecznie zyski.