Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Krystyna Kleiber, sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Gminy S. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy S. w sprawie wyboru metody oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie gminy oddala skargę
W dniu 18 grudnia 2012 r. Rada Gminy S. podjęła, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 6j ust. 1 pkt 1, art. 6k ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391) uchwałę w sprawie wyboru metody oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie gminy od właścicieli nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy. Ustalono, że opłata ta stanowi iloczyn liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość. Ustalono również stawki wspomnianej opłaty w sytuacji, gdy odpady komunalne są zbierane i odbierane w sposób selektywny i nieselektywny. Wykonanie uchwały powierzono Wójtowi Gminy S. Przyjęto, że uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego z mocą obowiązującą od 1 lipca 2013 r.
Uchwałą z 30 lipca 2013 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. orzekło o nieważności powyższej uchwały z powodu istotnego naruszenia art. 6k ust. 1 pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości. Stwierdziło, że w uchwale tej Rada Gminy S. nie określiła w sposób czytelny i jednoznaczny metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Ustaliła ona natomiast wysokość stawek tej opłaty. Kolegium zauważyło jednocześnie, że powyższa uchwała została uchylona na mocy uchwały Rady Gminy S. podjętej 23 lipca 2013 r. Dodało przy tym, że stwierdzając nieważność uchwały z 18 grudnia 2012 r. wzięło pod uwagę fakt, iż rażąco naruszała ona prawo, a uchylająca ją uchwała z 23 lipca 2013 r. wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.
Powyższą uchwałę Gmina S. zaskarżyła w całości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wnosząc o jej uchylenie. Wywiodła, że skoro uchwałę z 18 grudnia 2012 r. wycofano z obiegu prawnego, to postępowanie nadzorcze należało umorzyć z uwagi na jego bezprzedmiotowość. Skarżąca wyraziła także pogląd, iż organem właściwym do nadzoru nad uchwałą jest Wojewoda Mazowiecki, gdyż uchwała ta nie dotyczy sprawy finansowej. Skarżąca zarzuciła również naruszenie art. 91 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1113). Wskazała mianowicie, że w przypadku nieistotnego naruszenia prawa Regionalna Izba Obrachunkowa nie stwierdza nieważności uchwały, lecz ogranicza się do wskazania, iż wydano ją z naruszeniem prawa.
W odpowiedzi na skargę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniosło o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Błędne jest stanowisko skarżącej Gminy, iż organem właściwym dla oceny legalności podjętej uchwały jest Wojewoda Mazowiecki a nie Kolegium RIO.
Przedmiotem zaskarżenia jest uchwała nadzorcza RIO dotycząca uchwały rady gminy określającej metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki jakie odbiorcy indywidualni mają ponosić.