Pełnomocnik Skarżącej w dniu 2 lipca 2004 r., tj. w terminie 7 dni od dnia, w którym złożenie dokumentów stało się możliwe, złożył w [...] Urzędzie Skarbowym W. wniosek o zwrot podatku VAT za okres od stycznia do grudnia 2002 r., tłumaczenie przysięgłe zaświadczenia wydanego przez niemiecki urząd skarbowy oraz wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków wniosku złożonego pierwotnie przez Spółkę w dniu 25 czerwca 2003 r.
W ocenie Skarżącej wskazane okoliczności, skutkujące takim obiegiem dokumentów pomiędzy nią a jej pełnomocnikiem, były spowodowane wyłącznie faktem, iż Skarżąca jest podmiotem niemieckim, którego personel nie posługuje się językiem polskim. Przesłanki uniemożliwiające faktyczną odpowiedź na wezwanie ustały dopiero w dniu 25 czerwca 2004 r., kiedy to do osoby uprawnionej do reprezentowania Skarżącej dotarła wiadomość, że należy niezwłocznie złożyć (na właściwym formularzu) wniosek o zwrot podatku VAT, dołączyć do niego tłumaczenie przysięgłe zaświadczenia wydanego przez niemiecki urząd skarbowy oraz załączyć ponadto wniosek o przywrócenie terminu do złożenia tych pism, bowiem w międzyczasie termin ten już upłynął.
Wobec czego uznać należy, iż przedmiotowy wniosek o przywrócenie terminu został złożony przez pełnomocnika Skarżącej w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu.
Skarżąca nie zgodziła się twierdzeniami organu pierwszej instancji, że sam fakt skierowania wniosku o zwrot podatku VAT do właściwego w tym zakresie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. świadczy o tym, że miała ona wiedzę o obowiązujących w sprawie przepisach polskiego prawa podatkowego. Wyjaśniła, iż składając przedmiotowy wniosek o zwrot podatku VAT za okres od stycznia do grudnia 2002 r., opierała się między innymi na treści Ósmej Dyrektywy Rady z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych - zasady zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom nieposiadającym siedziby na terytorium kraju (79/1072/EEC) (zwanej dalej "Dyrektywą"). Artykuł 3 Dyrektywy przewiduje, że w celu uzyskania prawa do zwrotu podatku VAT, należy "złożyć do właściwego organu, o którym mowa w pierwszym akapicie artykułu 9, wniosek według wzoru stanowiącego Załącznik A, wraz z oryginałami faktur lub dokumentów importowych". Zgodnie z treścią artykułu 9, "Państwa członkowskie ogłoszą w odpowiedni sposób właściwy organ, do którego należy składać wniosek, o którym mowa w artykule 3".
Informacja na temat właściwego organu w Polsce, do którego należy kierować wnioski o zwrot VAT, nie była niedostępna w Niemczech, wręcz przeciwnie - takiej informacji udzielały również niemieckie organy podatkowe oraz niemieckojęzyczne strony internetowe poświęcone kwestii podatków. Jednocześnie zdaniem Skarżącej, nie jest uzasadnione wyciąganie dla niej tak niekorzystnych skutków, jak pozostawienie bez rozpatrzenia wniosku o zwrot podatku VAT, z tego powodu, iż złożyła ona taki wniosek z brakami formalnymi. Spółka wskazuje, iż wspomniana Dyrektywa jako załącznik A wskazuje wzór wniosku o zwrot podatku. Wzór ten jest tożsamy, ze wzorem, wedle którego Skarżąca złożyła początkowo wniosek o zwrot podatku VAT za okres od stycznia do grudnia 2002 r., jak również jest tożsamy ze wzorem na podstawie którego powinna była złożyć przedmiotowy wniosek w świetle wezwania Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z 7 kwietnia 2004 r. Zasadnicza różnica pomiędzy tymi dwoma wzorami to język wniosku : w pierwszym przypadku niemiecki, w drugim - polski.