1. Pod rządami rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku do towarów i usług z 2002 r. /rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 27 poz. 268 ze zm./ brak kopii faktury u sprzedawcy nie stanowił przeszkody uniemożliwiającej nabywcy obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tej faktury.
2. Decyzja dotycząca dodatkowego zobowiązania podatkowego ma charakter decyzji ustalającej. Powinna zatem wskazywać podstawę prawną w postaci przepisów obowiązujących w dniu jej wydania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.), Asesor WSA Maciej Kurasz, Protokolant Barbara Czyżewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2006 r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 5.112 zł (pięć tysięcy sto dwanaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] września 2005r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania "S" sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] kwietnia 2005r. określającej Stronie: zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 oraz 2003r., kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za poszczególne miesiące 2002 i 2003r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie w podatku VAT za październik 2002r., oraz poszczególne miesiące 2003r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Jak wynika z akt sprawy, na podstawie badania dokumentów i ewidencji zakupów w Spółce ustalono, iż w kontrolowanym okresie "S" sp. z o.o. korzystała z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wskazany w fakturach VAT wystawionych przez: "P" s.c [...], Przedsiębiorstwo Z ., jak również przez Zakład [...] ., dotyczących zakupu materiałów budowlanych oraz nabycia usług. Organy zakwestionowały prawo Podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z następujących faktur:
1) faktury nr [...] z dnia 31 października 2002r. wystawionej przez "P" s.c. "tytułem kosztów reklamy",
2) faktur nr [...] z dnia 31 marca 2003r., nr [...] z dnia 2 kwietnia 2003r., nr [...] z dnia 5 maja 2003r., wystawionych przez "P" s.c. dokumentujących zakup materiałów budowlanych,
3) faktur: nr [...] z dnia 31 marca 2003r. , nr. [...] z dnia 16 maja 2003r., nr [...] z dnia 4 sierpnia 2003r., wystawionych przez Przedsiębiorstwo Z, dokumentujących nabycie usług m.in. w zakresie robót stanu surowego, oraz instalacji c.o.,
4) faktury nr [...] z dnia 28 lutego 2003 wystawionej przez Zakład [...], , w zakresie wykonania "pdbitki g/k pojedynczej, podwójnej podłogi, OSB".
Odnosząc się do faktury wystawionej tytułem "kosztów reklamy" na kwotę 22.294,82 zł. organ pierwszej instancji wskazał, iż rzeczona faktura nie zawierała żadnego opisu specyfikującego poniesione koszty, odniesienia do zawartej umowy między kontrahentami oraz informacji jakiego okresu dotyczą poniesione koszty. Organ nie dał wiary wyjaśnieniom Wiceprezesa Zarządu "S" sp. z o.o. Pana M. B., iż rzeczona faktura wystawiona została w wyniku realizacji umowy z dnia 31 października 2002r. w przedmiocie wynajęcia domeny internetowej oraz programu I. W ocenie organu faktura ta nie stanowiła podstawy do obniżenia podatku należnego, bowiem nastąpiło naruszenie § 48 ust.4 pkt 5 lit b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.).
Jeśli chodzi o faktury dokumentujące zakup materiałów budowlanych, ustalono, iż faktury te wystawione zostały przez Przedsiębiorstwo Z., na rzecz "P" s.c., a następie odsprzedane zostały Skarżącej. W wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających w firmie "E"., powołując się na oświadczenie E. P., organ ustalił, iż rzeczone faktury nie zostały wystawione przez niego, zostały sfałszowane, w związku z powyższym nie jest on w posiadaniu kopii tych dokumentów. W 2003r. M. P. nie prowadził ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ponieważ jak twierdzi nie wykonywał żadnych czynności podlegających opodatkowaniu, nadto oświadczył, iż nigdy nie dokonywał sprzedaży materiałów budowlanych. Powyższe w ocenie organu I instancji jednoznacznie wskazywało, iż "P" s.c. nie nabył towaru od "E", a więc tym samym nie mógł go także sprzedać "S". Dokonana sprzedaż nie skutkowała wprowadzeniem do obrotu gospodarczego towaru, co stanowiło o pozorności sprzedaży, a wystawione faktury dokumentowały czynności, które nie zostały dokonane.