Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Płusa, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2011 r. sprawy ze skargi Rady Miasta Milanówek na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2010 r. nr 291/K/10 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Milanówka w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości na 2011 r. oddala skargę
Uchwałą nr 291/K/10 z dnia 24 listopada 2010 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie stwierdziło nieważność § 1 ust. 1 pkt 1 uchwały Nr 455/XXXIX/10 Rady Miasta Milanówka z dnia 28 października 2010 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości na 2011 r.
W uzasadnieniu uchwały, Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej stwierdziło, że Rada Miasta Milanówka powołując w podstawie prawnej uchwały m.in. art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm.), zwanej dalej u.p.o.l., ustaliła stawki podatku od nieruchomości od budynków mieszkalnych lub ich części w tym dla kondygnacji o wysokości 1,40 do 2.20 m 0,335 zł od 1m² powierzchni użytkowej a dla kondygnacji o wysokości powyżej 2,20 m 0,67 zł od 1 m² powierzchni użytkowej.
W uzasadnieniu uchwały nr 291/K/10 z dnia 24 listopada 2010 r. Kolegium RIO powołało treść art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.a) oraz art. 4 ust. 2 u.p.o.l. i stwierdziło, że Rada Miasta ustalając stawkę podatku od 1 m² powierzchni użytkowej budynku nie była uprawniona do modyfikowana ustawowej podstawy opodatkowania dla budynków mieszkalnych w zależności od wysokości kondygnacji budynku, a następnie ustalenia od tej podstawy stawki podatkowej. Powyższe oznaczałoby obniżenie wymiaru podatku dwukrotnie z tego samego tytułu, tj. z tytułu ustawowej modyfikacji podstawy opodatkowania oraz z tytułu modyfikacji przez radę gminy przy ustaleniu stawki w drodze uchwały..
Zdaniem Kolegium, rada gminy jest uprawniona do różnicowania stawek podatku ze względu na przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., a nie ze względu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. Zatem Rada Miasta był uprawniona jedynie do ustalenia stawki podatku od 1 m² powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych bez względu na wysokość kondygnacji.
Kolegium RIO stwierdziło, że Rada Miasta Milanówka wykroczyła poza delegację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit a) w zw. z art. 4 i art. 5 ust. 3 u.p.o.l.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Rada Miasta Milanówka wniosła o uchylenie zaskarżonej uchwały Kolegium RIO oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi podniosła, że wbrew twierdzeniem Kolegium RIO, Rada Miasta nie obniżyła podwójnie wymiaru podatku z tego samego tytułu. Podejmując zakwestionowaną uchwałę Rada jedynie wykonała zapis ustawy o 50 % obniżeniu wymiaru podatku od budynków mieszkalnych o wysokości kondygnacji od 1,40 do 2.20 m.
Rada Miasta Milanówka stwierdziła, że w dniu 27 października 2009 r. podjęła uchwałę dotyczącą stawek podatku na rok 2009, która poza różnicą 0,02 zł za 1 m², niczym nie różni się od uchwały z dnia 28 października 2010 r., której RIO nie zakwestionowało.
Ponadto Rada Miasta Milanówka podniosła, że w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały Kolegium RIO nie znajdują się żadne argumenty przemawiające za stwierdzeniem nieważności drugiego tiret przedmiotowej uchwały.
W odpowiedzi na skargę Kolegium RIO wniosło o oddalenie skargi. W uzasadnieniu Kolegium RIO podtrzymało pogląd wyrażony w zaskarżonej uchwale, że rada gminy jest uprawniona do różnicowania stawek podatku ze względu na przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., a nie ze względu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.