Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały R. w B. zmieniającej uchwałę w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi R. w B. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały R. w B. zmieniającej uchwałę w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną uchwałę, 2) stwierdza, że uchylona uchwała nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie strona 1/4

Z akt sprawy wynika, iż Rada Miejska w Błoniu 18 listopada 2013r. wydała uchwałę Nr XXXIX/299/13 w sprawie zmiany w uchwale nr XXIX/192/08 Rady Miejskiej w Błoniu z dnia 24 listopada 2008r. w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości.

W § 1 wskazano, iż w uchwale nr XXIX/192/08 § 1 punkt 4 otrzymuje nowe brzmienie, tj "4) budynki lub ich części i budowle lub ich części wykorzystywane do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz grunty zajęte pod te obiekty". Zaś zgodnie z § 3 zmiana ta wchodzi z mocą od 1 stycznia 2009r.

W uzasadnieniu uchwały zmieniającej Rada Miejska wskazała, że zmiana § 1 uchwały z 24 listopada 2008r. podyktowana została wytycznymi wyroku z dnia 10 października 2013r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt III SA/Wa 1393/13, w którym Sąd uznał za niedopuszczalne wprowadzenie zwolnień przedmiotowo-podmiotowych ze wskazaniem określonych kategorii podmiotów. Rada Miejsca uzasadniła wejście w życie uchwały z 18 listopada 2013r. z mocą od dnia 1 stycznia 2009r. tym, że art. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2000r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2011r. Nr 197, poz. 1172 ze zm.) nie wyłącza możliwości wstecznej mocy obowiązującej aktu normatywnego, jeżeli akt ten nie narusza zasad demokratycznego państwa prawnego i nie nakłada obowiązków na określone podmioty.

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. uchwałą nr [...] z dnia [...] grudnia 2013r. orzekło o nieważności uchwały Rady Miejskiej w Błoniu z dnia 18 listopada 2013r.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, iż w jego ocenie Rada Miasta nadając zwolnieniu od podatku określonego w § 1 przedmiotowej uchwały moc wsteczną w sposób istotny naruszyła art. 4 ust. 1 i art. 5 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych, a tym samym wykroczyła poza delegację art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010r. Nr 95 poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.). Zdaniem Kolegium Rada Miasta nie była uprawniona na podstawie art. 7 ust. 3 u.p.o.l. do dokonania przedmiotowego zwolnienia od podatku od nieruchomości z mocą wsteczną gdyż takie zwolnienie pozostawałoby w sprzeczności z zasadą demokratycznego państwa prawnego, o którym mowa w art. 217 Konstytucji RP.

Rada Miejska w Błoniu złożyła skargę na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wniosła o uchylenie uchwały Kolegium zarzucając jej naruszenie przepisów prawa w szczególności art. 4 i 5 o ogłaszaniu aktów normatywnych i błędne powołanie art. 7 ust. 3 u.p.o.l. oraz błędna interpretację art. 7 ust. 3 u.p.o.l. oraz art. 2, art. 217 i art. 87 ust. 2 Konstytucji RP.

Rada Miejska podniosła, iż niezasadne jest twierdzenie Kolegium, iż jakiekolwiek zwolnienie podatkowe wprowadzane na podstawie delegacji z art. 7 ust. 3 u.p.o.l. eliminuje możliwość zastosowania do niego reguły działania prawa wstecz, jako sprzecznej z art. 2 i art. 217 Konstytucji RP. Rada Miejska na uzasadnienie swojego stanowiska powołała się na szereg orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, w tym wyroku z 25 września 2000r. gdzie Trybunał uznał, iż działanie prawa wstecz nie naruszenie art. 2 Konstytucji, o ile tak wprowadzone przepisy (retroaktywne) polepszą sytuację prawną niektórych adresatów danej normy prawnej i zarazem nie pogorszą sytuacji prawnej pozostałych adresatów.

Strona 1/4