Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Asesor WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (spr.), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2007 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości i odsetek w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok z tytułu sprzedaży nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] lutego 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] listopada 2006 r. odmawiającą B.S. umorzenia zaległości podatkowej w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości w 2001 roku wraz z odsetkami za zwłokę.
Z akt rozpoznawanej sprawy wynika, iż wnioskiem z dnia 27 kwietnia 2005 r. złożonym przez pełnomocnika skarżąca wniosła o umorzenie należnego podatku wskazując, ze dokonana sprzedaż nieruchomości miała na celu jedynie przejęcie zadłużenia wobec banku przez jej ojca. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że B. S. nie była i nadal nie jest w stanie spłacić zadłużenia, ponieważ jest bezrobotna, ma na utrzymaniu trójkę dzieci, a jej mąż również nie ma pracy.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. odmawiając umorzenia przedmiotowych zaległości stwierdził, że trudna sytuacja materialna wnioskodawczyni nie może przysłaniać faktu, że w przyszłości sytuacja ta może ulec poprawie poprzez podjęcie stałej pracy choćby przez jednego z małżonków. W ocenie organu podatkowego trudności finansowe skarżącej nie mogą być rekompensowane udzieleniem ulgi w podatku dochodowym.
W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik skarżącej zarzucił, że, że organ podatkowy nie oparł rozstrzygnięcia decyzji na przesłankach natury merytorycznej. W odwołaniu wskazał na trudną sytuację finansową i materialną skarżącej oraz okoliczności, które skłoniły ją do zbycia nieruchomości.
Dyrektor Izby Skarbowej w W. nie podzielił argumentacji zawartej w odwołaniu i odnosząc się do argumentów podnoszonych przez stronę skarżącą uznał, że przy sprzedaży nieruchomości skarżąca została pouczona przez notariusza o treści obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i konsekwencjach podatkowych dokonanej transakcji. Organ wyjaśnił, że obowiązek podatkowy powstaje w warunkach przez prawo określonych, niezależnie od woli podmiotu podlegającemu temu obowiązkowi, czy też podmiotu ustawowo zobowiązanego do stosowania środków jego realizacji. W jego ocenie postępowanie w sprawie umorzenia zaległości podatkowej nie może być traktowane jako postępowanie zastępcze w stosunku do postępowania wymiarowego w toku którego przeprowadzona zostanie weryfikacja decyzji określającej zobowiązanie podatkowe.
Dyrektor Izby Skarbowej przeanalizował sytuacją majątkową rodziny skarżącej oraz jej rodziców, której obraz wynikał ze złożonych w toku postępowania dokumentów i uznał, że obecna sytuacja finansowa i materialna strony spowodowana została niekorzystnym biegiem wydarzeń osobistych, które jednakże nie stanowią podstawy do zastosowania umorzenia zaległości podatkowej. Wyjaśnił, że umorzenie zaległości podatkowej jest uzasadnione jedynie w przypadkach, na które podatnik nie ma wpływu i które są niezależne od jego postępowania. W jego ocenie nie mogą stanowić podstawy do zastosowania przedmiotowej ulgi okoliczności powstania zaległości podatkowej, które są rezultatem wcześniej podjętych decyzji w sprawach osobistych tj. zaciągnięcia kredytu bankowego oraz sposobu rozporządzania swoim majątkiem.