Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca) Sędzia NSA Józef Kremis Protokolant Paulina Rosiak po rozpoznaniu w na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Gminy i Miasta w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymogu uzyskania licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką oddala skargę.
Rada Gminy i Miasta w B. podjęła w dniu [...] uchwałę Nr [...] w sprawie wymogu uzyskania licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką. W podstawie prawnej tej uchwały powołano przepisy art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst - Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz..1591 ze zm.) w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371).
W § 1 uchwały Rada ustaliła - po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy - "0"-owy nowych licencji przewidywanych do wydania w roku kalendarzowym 2007 na obszarze Miasta i Gminy B., natomiast w § 2 utrzymano dotychczasowy stan wydanych uprzednio licencji (w liczbie 68 sztuk na dzień [...]), przyjmując jednocześnie, iż w przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia licencji wydanej do tego dnia, licencje wydawane po dacie [...] będą się mieścić w tym samym limicie.
Uchwałę tę zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Wojewoda D.
W ocenie organu nadzoru, została ona wydana z naruszeniem art. 6 ust. 6 ustawy o transporcie drogowym, wedle którego "Właściwe rady gmin i Rada m. [...] W. określają na dany rok kalendarzowy, nie później niż do dnia 30 listopada roku poprzedniego, liczbę przeznaczonych do wydania nowych licencji po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy i organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta." Zasięgnięcia opinii odpowiednich organizacji wymaga zatem każdorazowe określenie przez radę gminy liczby przeznaczonych do wydania licencji. Zdaniem skarżącego nie jest istotne, czy organizacja taka działa na terenie gminy czy nie. Przepis nie zwalnia z obowiązku uzyskania opinii z tego powodu, że odpowiednia organizacja nie działa na terenie gminy. Wskazuje on, w jaki sposób określa się liczbę przeznaczonych do wydania licencji i wyznacza wyraźne ramy działania rady gminy. Obowiązek zasięgnięcia opinii w takim wypadku istnieje zawsze. Współdziałanie rady gminy i organizacji wskazanych w art. 6 ust. 6 ustawy nie jest poddane uznaniu rady gminy, zatem podjęcie uchwały z pominięciem tego obowiązku sprawia, że uchwała taka jest wadliwa.
W odpowiedzi Gmina B. wniosła o oddalenie skargi, z następującym uzasadnieniem.
Przed podjęciem zaskarżonej uchwały Stowarzyszenie A oraz Stowarzyszenie B poinformowane zostały o jej projekcie Oba Stowarzyszenia uznały w odpowiedzi, że brak jest podstaw do wydawania nowych licencji. Zarówno sama Gmina, jak i organizacje zrzeszające miejscowych taksówkarzy, nie miały wiedzy na temat działania na jej obszarze organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta. Informacja taka została zresztą przekazana organowi nadzoru. Z tego prostego powodu, do uchwały (a wcześniej do projektu uchwały) nie dołączono takiego stanowiska, gdyż jest ono zbędne.
Zdaniem strony przeciwnej, przepis art. 6 ust. 6 ustawy o transporcie drogowym nie może mieć zastosowania do rozpatrywanego przypadku (podobnie jak w latach wcześniejszych, kiedy to organ nadzoru nie kwestionował tej okoliczności), gdyż na terenie Gminy organizacje chroniące prawa konsumenta nie działają. Zbędne jest natomiast występowanie do organizacji działającej poza obszarem gminy (np. do Z. czy J. G.), skoro organizacja ta nie zna realiów życia lokalnego w B. Prezentowana w skardze interpretacja powołanego przepisu jest zbyt daleko idąca i zdecydowanie nie do przyjęcia.