Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sędziowie Sędzia WSA Anna Moskała, Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Tomasz Świetlikowski, , Protokolant Z-ca Kierownika Sekretariatu Wydziału III Halina Rosłan, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 13 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w J. na § 3 ust. 2 pkt 1 uchwały Rady Miejskiej w J. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia zasad i trybu przyznawania stypendiów sportowych oraz nagród za wysokie wyniki sportowe stwierdza nieważność § 3 ust. 2 pkt 1 zaskarżonej uchwały.
Prokurator Rejonowy w J. wniósł skargę na stanowiącą akt prawa miejscowego uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w J. z dnia [...] grudnia 2010 roku w sprawie określenia zasad i trybu przyznawania stypendiów sportowych oraz nagród za wysokie wyniki sportowe, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 30, poz. 378, z dnia 8 lutego 2011 roku - domagając się stwierdzenia nieważności § 3 ust. 2 pkt 1 tej uchwały.
Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz. U. z 2016 roku, poz. 176; w dacie podjęcia uchwały - Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857; zwana poniżej jako "ustawa o sporcie") poprzez ustalenie w zakwestionowanym § 3 ust. 2 pkt 1 uchwały kryteriów otrzymania stypendium sportowego w sposób niezgodny ze wskazanym przepisem, tj. poprzez wskazanie, że zawodnik może otrzymać stypendium sportowe, jeżeli spełnia m.in. kryterium w postaci członkostwa w klubie sportowym działającym na terenie Miasta J. oraz posiada kartę zgłoszenia, licencję bądź inny dokument uprawniający do udziału w zawodach, przez które to sformułowanie Rada ustanowiła niedozwolone ograniczenie podmiotowe.
Skarżący Prokurator na poparcie skargi argumentował, że Rada podejmując przedmiotową uchwałę działała na mocy art. 31 oraz art. 35 ust. 5 i 6 ustawy o sporcie. W § 3 tej uchwały wskazano kryteria, które muszą być spełnione, aby otrzymać stypendium sportowe. W ust. 1 przywołanego § 3 uchwały określono, jaki poziom sportowy musi osiągnąć zawodnik, aby otrzymać przedmiotową pomoc finansową. Dalsze kryteria zostały ustanowione w § 3 ust. 2 uchwały. Wskazano tam m.in., że poza wynikami sportowymi, aby otrzymać stypendium, zawodnik musi być członkiem klubu sportowego działającego na terenie Miasta J. oraz posiadać kartę zgłoszenia, licencję bądź inny dokument uprawniający do udziału w zawodach. Takie brzmienie regulaminu jest jednak sprzeczne z art. 31 ustawy o sporcie. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać i finansować okresowe stypendia sportowe oraz nagrody i wyróżnienia dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe. Stosownie do tego przepisu zatem, jedynym kryterium przyznawania stypendiów sportowych są osiągane wyniki sportowe. Odnośnie zaś do kręgu podmiotów uprawnionego do ich otrzymywania, ustawodawca poprzestał na określeniu "osoby fizyczne". Art. 31 ust. 3 ustawy o sporcie zawiera normę delegacyjną, zgodnie z którą organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa, w drodze uchwały, szczegółowe zasady, tryb przyznawania i pozbawiania oraz rodzaje i wysokość stypendiów sportowych, nagród i wyróżnień, o których mowa w ust. 1 i 2, biorąc pod uwagę znaczenie danego sportu dla tej jednostki samorządu terytorialnego oraz osiągnięty wynik sportowy.
Powyższe oznacza, zdaniem Prokuratora, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, ustanawiając stypendium, może określić zasady je obowiązujące odwołując się jedynie do kryteriów określonych w art. 31 ust. 1, tj. osiąganych wyników sportowych. Norma delegacyjna nie zezwala natomiast na ustanowienie innych kryteriów, poza znaczeniem danego sportu dla jednostki samorządu terytorialnego. W szczególności, brak jest unormowań, które upoważniałyby jednostkę samorządu terytorialnego do różnicowania możliwości otrzymywania stypendium sportowego od kryteriów podmiotowych.