Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Maciej Guziński, Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Jerzy Strzebinczyk, , Protokolant Paweł Czyszkowski, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 października 2009 r. , sprawy ze skargi A B , na decyzję S K O we W, z dnia [...] r., Nr [...], w przedmiocie skierowania na badania lekarskie oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W po rozpatrzeniu odwołania A B od wydanej z upoważnienia Prezydenta W decyzji Zastępcy Dyrektora Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego W z dnia [...] r. (nr [...]) w sprawie skierowania na badania lekarskie - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję w części dotyczącej skierowania A B na badania lekarskie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytoczono, że w dniu [...] r. do organu pierwszej instancji wpłynął wniosek Prokuratury Rejonowej W - Śródmieście o wszczęcie postępowania administracyjnego celem wydania decyzji o skierowaniu A B na badania lekarskie albowiem w trakcie prowadzonego w stosunku do niego postępowania karnego biegły sądowy sporządził opinię psychiatryczną, z której wynika, że strona ujawnia objawy uzależnienia od środków narkotycznych oraz ograniczone zaburzenia osobowości i zachowania. Na tej podstawie w dniu [...] r. organ pierwszej instancji z urzędu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie, zakończone wymienioną wyżej decyzją.
Rozpoznając wniesione przez stronę odwołanie organ II instancji wskazał, że materialnoprawną podstawę pierwszoinstancyjnego rozstrzygnięcia stanowił art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). Stosownie do treści tego przepisu, badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem podlega kierujący pojazdem skierowany decyzją starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu) w przypadkach nasuwających zastrzeżenia co do stanu zdrowia. W przedmiotowym stanie faktycznym trafnie, zdaniem organu odwoławczego, przyjęto w pierwszej instancji, że uzasadnione wątpliwości co do stanu zdrowia A B powstały po analizie treści opinii psychiatrycznej, przesłanej przez Prokuraturę Rejonową W - Śródmieście wraz z wnioskiem o wszczęcie postępowania. Mogą one zostać usunięte jedynie w wyniku przeprowadzenia specjalistycznych badań lekarskich. Skierowanie na badania lekarskie - jako nałożenie obowiązku na stronę - przybiera postać decyzji administracyjnej, wydawanej w postępowaniu wszczętym z urzędu. Kontrola instancyjna takiej decyzji musi zatem dotyczyć poprawności proceduralnej jej wydania. Powinnością organu administracji publicznej rozstrzygającego władczo o prawach i obowiązkach jednostki jest zebranie i rozpatrzenie całego materiału dowodowego, przy czym czynności te muszą mieć charakter wyczerpujący (art. 77 § 1 kpa). Nakaz ten posiada rangę zasady postępowania administracyjnego (zasada zupełności postępowania dowodowego) i stanowi logiczną konsekwencję unormowanej w art. 7 kpa zasady prawdy obiektywnej.
Materiał dowodowy sprawy stanowi nieodłączny element procesu administracyjnego, powstaje w wyniku czynności dowodowych i jest utrwalany celem poddania go wszechstronnej analizie i ocenie. Organ może uznać daną okoliczność za udowodnioną tylko w oparciu o ocenę dokonaną na podstawie całokształtu materiału dowodowego (art. 80 kpa). Co więcej - jak dalej wywodził organ odwoławczy - w proces ustalania rzeczywistego stanu faktycznego angażowana jest zawsze strona postępowania. W myśl bowiem art. 81 kpa, okoliczność faktyczna może być uznana za udowodnioną, jeżeli strona miała możność wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów. Zgodnie zaś z art. 10 § 1 i 3 kodeksu postępowania administracyjnego, organ administracji publicznej ma dwojakiego rodzaju obowiązki: po pierwsze - obowiązek zapewnienia stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania; po drugie - obowiązek umożliwienia stronie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.