Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca), Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Barbara Ciołek, , Protokolant sekretarz sądowy Ewa Zawal, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 18 lipca 2019 r. sprawy ze skargi M. L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2019 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę w całości.
Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy j/n.
Zaskarżonym postanowieniem - po rozpatrzeniu zażalenia M.L. (dalej: dłużnik, zobowiązany, skarżący) - Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IAS) utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w L. (dalej: Dyrektor ZUS, organ egzekucyjny) z [...] grudnia 2018 r., umarzające - z uwagi na jego bezprzedmiotowość - postępowanie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego (prowadzonego w oparciu o tytuły wykonawcze o nr: [...], od [...] do [...]) i odmawiające umorzenia postępowania egzekucyjnego (prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych o nr: od [...] do [...], od [...] do [...], od [...] do [...],[...]). Jako podstawę prawną postanowienia podał art. 138 § 1 pkt 1 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm. - dalej: K.p.a.) oraz art. 18 i art. 59 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1314 ze zm. - dalej: u.p.e.a.).
Z akt sprawy wynika, że ZUS prowadzi wobec zobowiązanego postępowanie egzekucyjne, na podstawie - wystawionych [...] stycznia 2018 r. - tytułów wykonawczych, obejmujących zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne za okres [...], składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres [...] oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres [...]. W toku postępowania, organ egzekucyjny - zawiadomieniami z [...] stycznia 2018 r. (osobno dla każdej składki) - dokonał zajęcia rachunku bankowego. Zawiadomienie o zajęciu wraz z odpisami tytułów wykonawczych doręczono zobowiązanemu [...] stycznia 2018 r.
Pismem z [...] lutego 2018 r., zobowiązany wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego, z uwagi na przedawnienie wszystkich egzekwowanych zaległości i brak wymaganego upomnienia. Powołanym na wstępie postanowieniem z [...] grudnia 2018 r. (wydane pierwotnie w sprawie postanowienia zostały uchylone przez Dyrektora IAS), Dyrektor ZUS umorzył w części - jako bezprzedmiotowe - postępowanie egzekucyjne natomiast w części odmówił umorzenia tego postępowania.
W zażaleniu, zobowiązany zakwestionował postanowienie w części dotyczącej odmowy umorzenia postępowania. Zarzucił brak uprzedniego doręczenia upomnienia, które - jego zdaniem - jest warunkiem wszczęcia prawidłowej egzekucji. Wskazał na okoliczności przemawiające - w jego ocenie - za uznaniem egzekwowanych należności jako przedawnionych.
Po rozpatrzeniu sprawy w trybie instancyjnym - skarżonym postanowieniem -Dyrektor IAS utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora ZUS. Stwierdził, że brak jest podstaw do kwestionowania rozstrzygnięcia wyrażonego w tym postanowieniu. Uznał, że w sprawie nie zaistniały przesłanki do obligatoryjnego umorzenia postępowania egzekucyjnego, zawarte w art. 59 § 1 u.p.e.a., w tym wygaśnięcie obowiązku wskutek jego przedawnienia (pkt 2) i brak doręczenia upomnienia (pkt 7). Ocenił, że w tej sytuacji Dyrektor ZUS nie mógł wydać postanowienia, o którym traktuje art. 59 § 3 u.p.e.a.