Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie cofnięcia uprawnień do prowadzenia stacji kontroli pojazdów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała (sprawozdawca), , Sędziowie Sędzia NSA Sędzia WSA Józef Kremis, Maciej Guziński, , Protokolant Monika Tarasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 lipca 2011 r. sprawy ze skargi E.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do prowadzenia stacji kontroli pojazdów oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. uchyliło decyzję Starosty M. z dnia [...] r. Nr [...] umarzającą jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie cofnięcia uprawnień do prowadzenia stacji kontroli pojazdów w M. przy ul. [...] przez E. K. (zwaną dalej skarżącą) i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania przez ten organ. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym stanie faktycznym:

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Dyrektor Transportu Dozoru Technicznego - po dokonaniu sprawdzenia Stacji Kontroli Pojazdów w miejscowości M., ul. [...] prowadzonej przez E. K. działającą pod firmą [...] "A" E. K. - poświadczył, że stacja ta posiada wyposażenie warunki lokalowe stacji kontroli pojazdów zgodnie z wymaganiami odpowiednio do zakresu przeprowadzanych badań przez przedsiębiorców prowadzących okręgową stację kontroli pojazdów. Wskazał, iż poświadczenie ważne jest pięć lat od daty jego wydania chyba, że nastąpi zmiana stanu faktycznego, dla którego zostało wydane.

Transportowy Dozór Techniczny kontrolując w dniu [...] r. stację w miejscowości M., ul. [...] stwierdził, że stacja ta dysponuje wyposażeniem kontrolno-pomiarowym, które nie posiada poświadczenia Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego, wymaganego przepisami rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 10 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji kontroli pojazdów przeprowadzających badania techniczne pojazdów (Dz. U. Nr 40, poz. 275). Podniósł, że dwa urządzenia, które miały być zainstalowane na stacji kontroli przy ul. [...] w M., a dla których wydał poświadczenia zgodności wyposażenia i warunków lokalowych, o których mowa w art. 83 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) w postaci “przyrządu do wymuszenia kontrolowanego nacisku na mechanizm sterowania hamulcem najazdowym przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t" produkcji [...] typ [...] nr fabryczny [...] rok produkcji [...] oraz “przyrządu do pomiaru geometrii ustawienia kół i osi pojazdu" produkcji [...] typ [...] nr fabryczny [...], rok produkcji [...], przedstawione zostały jako wyposażenie innej stacji kontroli pojazdów prowadzonej przez E. K., a mianowicie stacji kontroli pojazdów w miejscowości O. Tym samym, jak wskazał dalej TDT, zmianie uległ stan faktyczny, na podstawie którego wydana została decyzja z dnia [...] r. (nr [...]) poświadczająca, że stacja kontroli przy ul. [...] w M. posiada wyposażenie i warunki lokalowe zgodne z odpowiednimi przepisami prawa. Dlatego też w ocenie TDT decyzja ta wygasła z dniem [...] r., a więc z dniem, kiedy dwa urządzenia wskazane jako obowiązkowe wyposażenie stacji kontroli pojazdów w M. przy ul. [...] przedstawione zostały jako wyposażenie innej stacji kontroli pojazdów prowadzonej przez tego samego przedsiębiorcę. W wyniku tego doszło do sytuacji, w której przedsiębiorca nie mógł legitymować się posiadaniem ważnej i wymaganej prawem decyzji poświadczającej, że ww. stacja posiada wyposażenie i warunki lokalowe zgodne z wymaganiami odpowiednio do zakresu przeprowadzanych badań.

Strona 1/5