Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca) Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz Protokolant Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi P. O. we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie skierowania na badania kontrolne w celu sprawdzenia istnienia bądź braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami silnikowymi kategorii B I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...] roku Nr [...] II. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu do dnia prawomocności wyroku;
Decyzją z dnia [...]. Samorządowe kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, który umorzył postępowanie administracyjne w sprawie skierowania R. F. na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami silnikowymi kategorii B.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że Prokurator Prokuratury Rejonowej dla W. skierował do Prezydenta W. wniosek o wszczęcie z urzędu postępowania i wydanie decyzji administracyjnej w sprawie poddania R. F. badaniom lekarskim w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami mechanicznymi. W podstawie prawnej wniosku powołano art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) W uzasadnieniu wystąpienia Prokurator wskazał, że nadzorował postępowanie przygotowawcze przeciwko R. F. podejrzanemu o popełnienie przestępstwa z art. 207 § 1 kk, a w toku tego postępowania karnego ujawniono, że nadużywa on alkoholu. Biegli lekarze psychiatrzy opiniując w sprawie karnej stwierdzili, że R. F. nie cierpiał i nie cierpi na chorobę psychiczną, lecz nadużywa alkoholu. Powyższą konstatację Prokurator uznał za nasuwającą poważne wątpliwości co do stanu zdrowia R. F. i jego sprawności psychofizycznej jako kierującego pojazdami, co uzasadniało konieczność złożenia wniosku o poddanie go badaniom lekarskim.
Organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie w tym przedmiocie. Wezwano do udziału w nim R. F. oraz zobowiązano go do złożenia wyjaśnień. Przesłuchany w charakterze strony R. F. przyznał, że jest w trakcie terapii uniezależniającej od alkoholu i przedstawił stosowne zaświadczenie wydane przez Poradnię Terapii Uzależnień.
Organ I instancji w dniu [...] wydał decyzję umarzającą postępowanie w sprawie na podstawie art. 105 §1 k.p.a. W ocenie tego organu podstawę skierowania na badania lekarskie, na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, stanowi zachowanie się kierowcy podczas kierowania pojazdem, jeżeli zachowanie to nasuwa zastrzeżenia co do stanu zdrowia kierującego. Tego warunku nie spełnia wniosek Prokuratora, gdyż R. F., w momencie zdarzenia, nie był kierującym w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy - Prawo o ruchu drogowym.
W odwołaniu od tej decyzji, Prokurator zarzucił naruszenie prawa materialnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, polegające na nieprawidłowej wykładni art. 122 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 2 pkt 20 i 21 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. W uzasadnieniu odwołania podniósł, że w toku nadzorowanego postępowania przygotowawczego stwierdzono u R. F. nadużywanie alkoholu. Te okoliczności znalazły potwierdzenie w opinii biegłych psychiatrów. Powyższe, zdaniem Prokuratora, dawało podstawy do powzięcia istotnych wątpliwości co do stanu zdrowia i sprawności psychicznej R. F. jako osoby kierującej pojazdem mechanicznym. Zdaniem Prokuratora nie można zaakceptować stanowiska organu I instancji, że podstawą faktyczną skierowania na badania lekarskie w oparciu o art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym jest zachowanie się kierowcy podczas kierowania pojazdem, jeżeli to zachowanie nasuwa zastrzeżenia co do stanu zdrowia kierującego. W ocenie Prokuratora, w stosunku do R. F. istnieje duże prawdopodobieństwo występowania przeciwwskazań zdrowotnych co do jego dalszego udziału w ruchu drogowym w charakterze kierującego. Nie bez znaczenia jest też okoliczność, że R. F. był już karany sądownie za czyn z art. 178a § 2 k.k., a więc za czyn popełniony pod wpływem alkoholu.