Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w O. w przedmiocie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg dla których zarządcą jest Gmina O. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant starszy sekretarz sądowy Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 4 lipca 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej w O. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg dla których zarządcą jest Gmina O. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewoda D., działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm. zwanej dalej u.s.g.) i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej w skrócie p.p.s.a.) zaskarżył uchwałę Rady Miejskiej w O. S. nr [...] z dnia [...] stycznia 2014 roku w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg dla których zarządcą jest Gmina O. S., domagając się stwierdzenia jej nieważności.

Zaskarżonej uchwale zarzucił istotne naruszenie art. 40 ust. 8 w związku z ust. 9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260 ze zm. zwanej dalej w skrócie u.d.p.) w związku z art. 7 i 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 ze zm.). W skardze Wojewoda D. przywołał treść siedmiu z dziewięciu paragrafów spornej uchwały uzasadniając powyższe zarzuty.

W odpowiedzi na skargę organ gminy uznał ją za zasadną i wyjaśnił, że Rada Miejska w O. S. we własnym zakresie usunęła wskazane przez Wojewodę D. nieprawidłowości i w dniu [...] kwietnia 2014 r. podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie wysokości stawek opłat za zajecie pasa drogowego dróg dla których zarządcą jest Gmina O. S., w której wykreślono nieprawidłowości wskazane przez organ nadzoru. Organ Gminy wniósł o umorzenie postepowania, gdyż dalsze jego prowadzenie uznał za bezprzedmiotowe.

Wojewoda D. w piśmie z dnia [...] maja 2014 r. podtrzymał skargę i wskazał, że z uwagi na treść art. 60 p.p.s.a cofnięcie skargi byłoby niedopuszczalne. Organ Nadzoru wyjaśnił, że na podstawie zaskarżonych paragrafów uchylonej uchwały zostały wydane trzydzieści trzy decyzje, wszystkie dotyczące zajęcia pasa drogowego w terenie zabudowanym. Z tego powodu uzasadnionym jest podtrzymanie skargi ze względu na różnicę skutków jakie niesie za sobą uchylenie kwestionowanych zapisów przez Radę Gminy i skutków orzeczenia Sądu.

Wojewódzki sąd Administracyjny przyjął co następuje;

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne są między innymi właściwe do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów organów jednostek samorządu terytorialnego. Sąd nie może opierać tej kontroli na kryterium słuszności lub sprawiedliwości społecznej. Stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd następuje tylko w przypadku istotnego naruszenia prawa (art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej także p.p.s.a).

Ani prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ani ustawa o samorządzie gminnym nie wprowadzają innych kryteriów oceny sądu administracyjnego niż zgodność zaskarżonego aktu organu gminy z przepisami prawa. W literaturze przyjmuje się, że podstawą do uchylenia takiego aktu powinno być każde istotne naruszenie prawa, bez względu na jego ustrojowoprawny, materialnoprawny lub procesowoprawny charakter. Akt organu jednostki samorządu terytorialnego jest natomiast prawidłowy, jeżeli jest zgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz z ustawami.

Strona 1/4