Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński, Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Sędzia WSA Marcin Miemiec, Protokolant Monika Mikołajczyk, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 23 listopada 2007 r. sprawy ze skargi S. S. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana.
Uchwałą Nr [...] z dnia [...] podjętą na podstawie art. 190 ust. 1 pkt 1a) ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (tekst jedn. Dz.U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547 ze zm.), Rada Gminy w M. stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego Rady Gminy w M. S.S. z powodu nie złożenia przez niego oświadczenia majątkowego w przepisanym terminie - tj. do dnia 27 grudnia 2007 r.
Po bezskutecznym wezwaniu Rady Gminy do usunięcia naruszenia prawa, polegającego na żądaniu uchylenia uchwały, S. S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę, w której wniósł o uznanie uchwały za nieważną. Twierdził, że sesja, na której podjęto zaskarżony akt, została zwołana niezgodnie ze statutem gminy - skarżącego nie zawiadomiono bowiem o terminie sesji, w kwestiach merytorycznych zaś odwołał się do treści orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego niekonstytucyjność art. 190 ust. 1 pkt 1a) ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
W odpowiedzi Gmina wniosła o oddalenie skargi w całości. W uzasadnieniu podała, że nie naruszono norm postępowania, zaskarżona uchwała nie została też zakwestionowana przez organ nadzoru, a Wojewoda zarządził przeprowadzenie wyborów uzupełniających, które odbyły się [...]. Skarżący brał w nich udział, ale nie uzyskał mandatu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje zarówno działalność organów samorządu terytorialnego, jak również organów administracji rządowej. Kryterium sprawowania tej kontroli stanowi zgodność z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 tej ustawy).
Zakres kontroli administracji publicznej obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego oraz na inne akty organów jednostek samorządu terytorialnego podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej (art. 3 § 2 pkt 5 oraz 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm., zwanej dalej ppsa). Kryterium legalności, przewidziane przez art. 1 § 2 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych, umożliwia sądowi administracyjnemu stwierdzenie nieważności uchwały lub aktu jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ppsa w całości lub w części albo stwierdzenie, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności (art. 147 § 1 ppsa).
W niniejszej sprawie takie wady i uchybienia występują. Skarga zatem zasługiwała na uwzględnienie. Skarżący ma legitymację do złożenia skargi na przedmiotową uchwałę rady gminy, gdyż dotyczy ona jego interesu prawnego (wyrok NSA z dnia 29 grudnia 2005 r., OSK 507/05 LEX nr 188979).
Na wstępie należy również zauważyć, iż skarżący wyczerpał tryb przewidziany art. 52 § 4 p.p.s.a. albowiem wezwał Radę Gminy w M. do usunięcia naruszenia prawa pismem z dnia [...] r. - domagając się uchylenia zaskarżonej uchwały. Pismem z [...]. Przewodniczący Rady Gminy poinformował skarżącego, że odnośnie jego żądania w tej materii uchwała będzie przedmiotem rozpatrzenia przez organ nadzoru jakim jest Wojewoda Skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dniu [...]. Stosownie jednak do art. 53 § 2 p.p.s.a. w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Niewątpliwie pismo Przewodniczącego Rady Gminy z dnia [...]nie stanowi odpowiedzi organu, w rozumieniu o jakim mowa w treści przywołanego art. 53 § 2, skarżący nie otrzymał również do dnia wniesienia skargi do Sądu odpowiedzi od Wojewody na złożoną przez siebie w trybie działu VIII kodeksu postępowania administracyjnego tzw. skargę powszechną. W takim stanie rzeczy należy uznać, że wniesienie skargi do Sądu nastąpiło z zachowaniem terminu sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.