Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. w przedmiocie wymierzenia kar pieniężnych za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez zaświadczenia i opłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński Sędziowie Asesor WSA Anetta Chołuj Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca) Protokolant Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 17 października 2006 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kar pieniężnych za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez zaświadczenia i opłaty oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/8

Decyzją z dnia [...], Nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w W. nałożył na Z. K., prowadzącego na terenie miasta W. Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno-Handlowe A, karę pieniężną w kwocie 2.000 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez zaświadczenia i karę pieniężną w kwocie 3.000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych.

Naruszenie tych obowiązków stwierdzono w czasie kontroli dokumentów, przeprowadzonej w dniu [...] przez funkcjonariuszy celnych na drodze krajowej Nr [...], w pobliżu miejscowości G. Z. K. prowadził wówczas zespół pojazdów samochodowych, złożony z samochodu marki Renault Master o numerze rejestracyjnym [...] i przyczepy towarowej marki Niewiadów A-2001A o numerze rejestracyjnym [...] (dopuszczalna masa całkowita tego zestawu przekraczała 3,5 t.). Kierujący pojazdem nie posiadał karty opłaty drogowej ani zaświadczenia umożliwiającego wykonywanie przewozu na potrzeby własne. Kierowca wyjaśniał, że prowadzi działalność gospodarczą (warsztat samochodowy oraz wypożyczanie przyczep i lawet). Transport drogowy wykonuje okazjonalnie, na potrzeby prowadzonego warsztatu. Do kontroli zatrzymany został podczas wyjazdu do Belgii, skąd miał przywieźć uszkodzony samochód Ford Transit o numerze rejestracyjnych [...]. Wyjaśnienia te ujęte zostały w odrębnym protokole przesłuchania świadka, sporządzonym niezależnie od protokołu z przeprowadzonej kontroli drogowej.

W trakcie prowadzonego postępowania wyjaśniającego, Z. K. zmienił jednak swoje wyjaśnienia. Przesłuchany w charakterze strony twierdził, że do Belgii wyjechał w celu sprowadzenia do kraju uszkodzonego samochodu Ford Transit, ale samochód ten nie mógł być transportowany przy pomocy posiadanej lawety, z powodu jej za małej ładowności. Przywiózł więc z Belgii kupiony tam samochód Audi 80, czego miałaby dowodzić dokumentacja dotycząca zakupu tego właśnie pojazdu, dokonanego w dwa dni po kontroli drogowej, oraz jego zarejestrowanie w Polsce, na nazwisko Z. K.

W odwołaniu od pierwszoinstancyjnego rozstrzygnięcia pełnomocnik strony zakwestionował wyjaśnienia zawarte w protokole przesłuchania Z. K. w charakterze świadka, w szczególności, w części dotyczącej rodzaju samochodu, po który udawał się on w dniu kontroli za granicę. Ponadto podważano samą zasadność sporządzenia protokołu przesłuchania świadka, skoro od początku Z. K. występował jako strona w postępowaniu. Dlatego też wszelkie pouczenia zawarte w protokole są - zdaniem odwołującego się - niewłaściwe. Ponadto, protokół zawiera ewidentne pomyłki w dacie i godzinie jego sporządzenia. Nieprawdziwe jest też stwierdzenie, że sporządzony został w miejscowości G.

Decyzją z dnia [...], Nr [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, powołując w podstawie prawnej swojego orzeczenia przepisy: art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego; art. 4 pkt 4, art. 33 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 87 ust. 2, art. 89 ust. 1 pkt 3, art. 92 ust. 1 i ust. 4 i art. 93 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2088 ze zm.); pkt 1.1.7 i pkt 1.4.1 załącznika do tej ustawy oraz § 3, § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001 r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 150, poz. 1684 ze zm.).

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej