W ocenie organu pierwszej instancji, zgodnie z treścią przywołanej wcześniej reguły 1, klasyfikację przedmiotowego urządzenia należało zatem przeprowadzić w oparciu o pozostałe reguły klasyfikacyjne. Reguła 2 dotyczy artykułów niekompletnych i niegotowych oraz mieszanin lub połączenia materiałów lub substancji. Dlatego też nie może mieć zastosowania w sprawie. Natomiast odpowiednią do zastosowania jest reguła 3, w myśl której, "Jeżeli zgodnie z regułą 2(b) lub z innego powodu towary pozornie mogą być klasyfikowane do dwu lub więcej pozycji, klasyfikacja powinna być dokonywana w sposób następujący:
a) pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi go w sposób bardziej ogólny. Jednakże w przypadku, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym, albo tylko do części towarów w zestawach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za równorzędne, nawet gdy jedna z nich określa dany wyrób w sposób bardziej szczegółowy lub bardziej pełny;
b) do mieszanin, towarów złożonych, składających się z różnych materiałów lub wykonanych z różnych komponentów oraz do towarów stanowiących komplety do sprzedaży detalicznej, których klasyfikacja w myśl reguły 3(a) nie może być przeprowadzona, należy zastosować pozycję obejmującą materiał lub komponent decydujący o zasadniczym charakterze wyrobu, jeżeli takie kryterium jest możliwe do zastosowania;
c) jeśli nie można przeprowadzić klasyfikacji zgodnie z regułą 3(a) lub 3(b), należy zastosować pozycję, która w kolejności numerycznej jest ostatnią z pozycji możliwych do zastosowania.
Naczelnik Urzędu Celnego - uwzględniając funkcje realizowane przez sporne urządzenie - wywodził, że opis towaru zawarty w pozycjach 8471, 8517 czy 9009 nie zawiera najbardziej specyficznego opisu dla towaru określonego jako drukarka wielofunkcyjna o nazwie handlowej LEXMARK X632 MFP (symbol 20R0144), co powoduje niemożliwość zastosowania Reguły 3(a). Z uwagi na wcześniej przedstawione parametry techniczno użytkowe organ uznał, że żadna z realizowanych funkcji nie decyduje o zasadniczym charakterze tego urządzenia. Skoro niemożliwe jest zastosowanie reguł 3(a) i 3(b), to w oparciu o regułę 3(c), w świetle której z pozycji możliwych do zastosowania ( tu: 8471, 8517 i 9009) należy stosować pozycję ostatnią w kolejności numerycznej, tą zaś jest pozycja 9009.
Organ pierwszej instancji powołał się następnie na komentarz zawarty w Wyjaśnieniach do Taryfy celnej do pozycji 9009 w części (A), który odnosi się do "FOTOKOPIAREK Z UKŁADEM OPTYCZNYM", definiując je "jako aparaty zawierające układ optyczny (składający się zasadniczo ze źródła światła, kondensora, soczewek, zwierciadeł, pryzmatów lub macierzy włókien optycznych), który rzutuje obraz optyczny oryginalnego dokumentu na powierzchnię światłoczułą, oraz elementy służące do wywoływania i drukowania obrazu". Wspomniany komentarz zalicza do tej grupy: "(1) Fotokopiarki elektrostatyczne, które przenoszą obraz oryginału bezpośrednio na kopię (w procesie bezpośrednim) lub przenoszące obraz oryginału na kopię za pośrednictwem dodatkowego nośnika (w procesie pośrednim). W procesie bezpośrednim obraz optyczny jest rzutowany na podłoże (zwykle papier) pokryte, przykładowo, tlenkiem cynkowym lub antracenem, naładowanym elektrycznością statyczną. Po wywołaniu utajonego obrazu za pomocą sproszkowanego barwnika, jest on wiązany z podłożem metodą obróbki cieplnej. W procesie pośrednim obraz optyczny jest rzutowany na bęben (lub płytę) pokryty selenem lub inną substancją półprzewodnikową, naładowaną elektrycznością statyczną. Po wywołaniu utajonego obrazu za pomocą sproszkowanego barwnika, jest on przenoszony na zwykły papier przez oddziaływanie polem elektrostatycznym i wiązany z podłożem metodą obróbki cieplnej". Organ podkreślił, że opisana zasada działania odpowiada zasadzie działania importowanego urządzenia, wyszczególnionej w pkt 2 pisma strony skarżącej z dnia [...]. W piśmie tym wskazano, że "urządzenia wielofunkcyjne są urządzeniami powstałymi w wyniku dodania do drukarki laserowej specjalnej przystawki, która umożliwia drukarce dodatkowo: faksowanie, kopiowanie i skanowanie. Zasada działania sprowadza się do dwóch istotnych etapów: 1) kontakt z dokumentem źródłowym, 2) dalsze jego przeznaczenie. W piśmie tym wyjaśniono jednocześnie, iż etap pierwszy polega na tym, że oryginał dokumentu umieszczany jest w podajniku i po naciśnięciu odpowiedniego klawisza skanowany. Otrzymuje wtedy postać elektroniczną. Skaner jest skanerem rolkowym, co oznacza, że nie posiada żadnych elementów typu lustro czy soczewki i reaguje wyłącznie na kontrast między jasną i ciemną powierzchnią. Sygnał ten otrzymujemy już w postaci zamkniętego pliku danych, gotowego do dalszego przetworzenia. Natomiast dalsze przeznaczenie zależy od użytkownika, który ma następujące możliwości: a) dokument jest faksowany, proces polega na tym że specjalny przetwornik przekształca sygnał cyfrowy na analogowy i za pośrednictwem wbudowanego modemu fax jest wysyłany do odbiorcy, b) dokument konwertowany jest do postaci pliku PDF, jako taki wysyłany jest na adres mailowy, c) dokument jest drukowany na drukarce. Plik wysyłany jest do drukarki jako zadanie wydrukowe w języku PCL (postać typowego zadania wydruku z komputera). Proces wydruku wygląda następująco: tzw. kontroler drukarki, zamienia cyfrową postać wydruku w sygnał sterujący promieniem lasera, promień lasera naświetla obrotowy bęben. Bęben w miejscu naświetlenia wykazuje właściwości elektrostatyczne, przez co w tym miejscu przyciąga mikrodrobinki tonera. Toner z kolei przenoszony jest na papier lub inny nośnik, uwalniając się z bębna w miejscu styku z nośnikiem. Tak otrzymana kartka jest utrwalana termicznie, czego finalnym procesem jest zadrukowana kartka.