Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Anna Stec, Asesor WSA Anetta Chołuj, Protokolant Ewa Bogulak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2005r. sprawy ze skargi A - spółki z o.o. w Z. Ś. na pismo Prezydenta Miasta J. G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie naliczenia opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 9 marca 2004 r. sygn. akt 3 II SA/Wr 1686/2001, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A - spółka z o.o. w Z. Ś. na pismo Prezydenta Miasta J. G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie naliczenia opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych - stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności.
Z akt sprawy wynika, że Spółka A z siedzibą w Z. Ś. posiadała trzy osobne, trzyletnie zezwolenia Prezydenta Miasta J. G. wydane w dniu [...] na detaliczną sprzedaż: piwa (zezwolenie Nr [...]), napojów zawierających powyżej 4,5% do 18% alkoholu (zezwolenie Nr [...]) oraz napojów zawierających powyżej 18% alkoholu (zezwolenie Nr [...]), w stoisku firmowym przy ul. P. w J. G.
W dniu 27 stycznia 2001 r., do Urzędu Miejskiego w J. G. wpłynęło oświadczenie Spółki, w którym podała ona wartość alkoholu sprzedanego w 2000 r. na ogólną kwotę [...], z wyszczególnieniem kwot sprzedaży poszczególnych asortymentów napojów alkoholowych (piwo, wino i wódka). Jednocześnie Spółka dobrowolnie uiściła opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, w kwocie podanej ustnie przez pracownika Urzędu, w celu uniknięcia wygaśnięcia zezwoleń, na podstawie art. 18 ust. 8 pkt 5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35 poz. 230).
Organ ustalił wysokość opłaty należnej za korzystanie ze wspomnianych zezwoleń, biorąc za podstawę obliczeń ogólną wartość napojów alkoholowych sprzedanych przez spółkę w 2000 r. Spółka uważała natomiast, że podstawę taką powinna stanowić - osobno, w odniesieniu do ustalenia opłaty należnej za korzystanie z każdego posiadanego zezwolenia - jedynie wartość tych napojów alkoholowych, których zezwolenie to dotyczy. Wezwała w związku z tym właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa polegającego na bezpodstawnym zawyżeniu wysokości opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych i do zwrotu nadpłaconej sumy [...].
Organ odmówił uwzględnienia żądania zawartego w wezwaniu, stwierdzając, że wysokość opłaty została ustalona zgodnie z prawem.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, której przedmiot określono jako naruszenie prawa, polegające na bezpodstawnym zawyżeniu opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, Spółka A ponownie wywodziła, że podstawę ustalania tej opłaty powinna stanowić osobno uwzględniana - w odniesieniu do każdego zezwolenia -wartość tego rodzaju napojów alkoholowych, których dotyczy konkretne zezwolenie. Wniosła w związku z tym o zobowiązanie Urzędu Miejskiego w Z. do zwrotu nadwyżki uiszczonej opłaty.
W odpowiedzi na skargę, strona przeciwna podtrzymała ustaloną wielkość opłaty, nie znajdując podstaw do zwrotu kwoty, której domaga się strona skarżąca.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w powołany wyżej wyroku z dnia 9 marca 2004 r. stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności. W uzasadnieniu wyroku stwierdził, że spór między stronami toczy się o zasadę ustalania wysokości opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż alkoholowych, w każdym następnym roku kalendarzowym przypadającym po roku, w którym otrzymano zezwolenie.