Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w L. w przedmiocie sprostowania postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk, Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca), , Protokolant Katarzyna Kiermacka, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 3 lutego 2016 r. sprawy ze skargi L.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sprostowania postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/3

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy jn.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...]r. nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. (dalej: Kolegium, SKO) - po rozpatrzeniu zażalenia L. S. (dalej: strona, skarżący) - utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy M. (dalej: Wójt Gminy) z dnia [...]r. nr [...]o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej w postanowieniu o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia z [...]r. nr [...].

Z akt sprawy wynika, że - wydając w tym przedmiocie decyzję - Wójt Gminy zobowiązał skarżącego do przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania działki rolnej przez likwidację prowadzonej na tej działce pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec niewykonania decyzji, Wójt Gminy - będąc jednocześnie wierzycielem i organem egzekucyjnym, w dniu [...]r. - wystawił przeciwko skarżącemu tytuł wykonawczy nr [...]i wydał postanowienie nr [...] o nałożeniu na skarżącego grzywny w celu przymuszenia.

W sentencji ww. postanowienia powołano błędny numer tytułu wykonawczego. Wskazano mianowicie, że postanowienie zostało wydane w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z tytułu wykonawczego nr [...], zamiast - prawidłowo - z tytułu nr [...].

Po dostrzeżeniu omyłki, Wójt Gminy - wskazanym na wstępie oraz objętym zarzutami skargi - postanowieniem z dnia [...]r. sprostował z urzędu swoje postanowienie z [...]r. Uzasadniał, że w sprostowanym postanowieniu, powołując numer tytułu wykonawczego, pominięto cyfry "[...]" i że podanie w sentencji tego postanowienia błędnego numeru tytułu wykonawczego stanowi oczywisty błąd pisarski, podlegający sprostowaniu z urzędu na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm. - dalej: K.p.a.).

W zażaleniu, skarżący zarzucił, że organ dokonał sprostowania błędu, który nie był oczywistą omyłką i że postanowienie o sprostowaniu narusza art. 113 § 1 K.p.a.

Organ odwoławczy utrzymał skarżone zażaleniem rozstrzygnięcie w mocy. Wyjaśnił, że przedmiotem sprostowania w trybie art. 113 K.p.a. są "błędy pisarskie i rachunkowe" oraz "inne oczywiste omyłki". Stwierdził, że sprostowanie to nie może prowadzić do zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia, zaś oczywistość błędu pisarskiego, rachunkowego, czy też innego, wynikać powinna bądź z natury samego błędu, bądź z porównania rozstrzygnięcia z uzasadnieniem, z treścią wniosku, czy też z innymi okolicznościami. Podniósł, że oczywista omyłka to widoczne, niezgodne z zamierzonym i niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia, czy też opuszczenie lub dodanie jakiegoś wyrazu. Uznał, że w sprawie taka sytuacja ma miejsce, bowiem w postanowieniu Wójta Gminy sprostowaniu uległa oczywista omyłka, polegająca na opuszczeniu - w rozstrzygnięciu tego postanowienia, w pkt 1 i 2 - cyfry "[...]", odnoszącej się do numeru tytułu wykonawczego. Ocenił, że błąd ten jest ewidentny i łatwo zauważalny, a ponadto nie wpływa na treść rozstrzygnięcia.

W skardze, wnosząc o uchylenie postanowień obu instancji oraz zasądzenie kosztów, skarżący zarzucił naruszenie art. 113 § 1 K.p.a., polegające na błędnym jego zastosowaniu i sprostowaniu oczywistej omyłki w zakresie oznaczenia tytułu wykonawczego, co w konsekwencji - jego zdaniem - doprowadziło do merytorycznej zmiany rozstrzygnięcia. Podniósł, że wskazując konkretny numer tytułu wykonawczego, organ ukształtował zakres jego obowiązku. Dowodził, że ze wskazania konkretnego tytułu wykonawczego płyną określone konsekwencje prawne. Nie jest to bowiem tylko numer porządkowy. Skarżący stwierdził, że numer decyzji nie jest elementem istotnym, konstytuującym decyzję, podczas kiedy oznaczenie tytułu wykonawczego jest przedmiotowo istotne w procesie egzekucji. Dodał, że wezwanie do wykonania konkretnych obowiązków jest elementem materialnoprawnym decyzji i ma związek z konkretnym tytułem wykonawczym. Argumentował, że pominięcie cyfry "[...]" powoduje, że mamy do czynienia z zupełnie innym tytułem wykonawczym, obejmującym inny obowiązek. Zauważył, że w postępowaniu o sprostowanie błędu pisarskiego nie mogą być rozpatrywane kwestie merytoryczne będące przedmiotem decyzji, w której dokonano sprostowania. Przyjął, że - prostując w ten sposób postanowienie - organ wykreował zupełnie inne zobowiązanie, sprostowanie prowadziło do merytorycznej zmiany rozstrzygnięcia a - zważywszy na formalizm postępowania egzekucyjnego - takie działanie organu należy uznać za niedopuszczalne.

Strona 1/3