Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz Protokolant Paulina Białkowska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 23 marca 2011 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w O. na uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia stawek opłaty targowej oddala skargę.
W dniu [...] r. Rada Miasta O. podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i art. 19 pkt 1 lit. a i pkt 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) uchwałę nr [...] w sprawie opłaty targowej. W § 2 tej uchwały wskazano, że ustala się tabelę stawek opłaty targowej za sprzedaż na targowiskach pomiędzy ulicami: [...] oraz pomiędzy ulicami: [...] i [...] w O., zgodnie z załącznikiem numer 1 do niniejszej uchwały. Z tabeli dopłat, stanowiącej załącznik numer 1 do powołanej wyżej uchwały, wynika, że stawki opłaty targowej zostały zróżnicowane ze względu na formę sprzedaży oraz ze względu na położenie targowiska, przy czym stawki te zostały określone na kilkukrotnie wyższym poziomie za sprzedaż na targowisku położonym w O. pomiędzy ulicami: [...] i [...] (prowadzonym przez "A" Sp. z o.o. w O.) niż za sprzedaż na targowisku usytuowanym pomiędzy ulicami: [...] i [...] w O. (położonym na gruncie należącym do Miasta O.).
W załączniku numer 2 do uchwały określono wysokość opłaty targowej na pozostałych targowiskach.
Pismem z dnia [...] r. "A" Sp. z o.o. w O. wezwała Radę Miasta O. do usunięcia naruszenia prawa, wskazując, że wysokość opłaty targowej ustalonej dla targowiska położonego pomiędzy ulicami: [...] i [...] w O. narusza konstytucyjne zasady równości i ma na celu dyskryminację oraz doprowadzenie Spółki "A" i osób handlujących na tym targowisku do upadłości i utraty pracy.
W dniu [...] r. Rada Miasta O. podjęła uchwałę nr [...] w przedmiocie nie uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. W uzasadnieniu wskazano, że uchwała z dnia [...] r. w sprawie opłaty targowej znajduje uzasadnienie w art. 19 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Podkreślono przy tym, że przy ustalaniu stawek opłaty nie przekroczono maksymalnej wysokości tej stawki wnoszącej [...] zł i określonej w obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 3 sierpnia 2009 r. w sprawie górnych stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2010 r. (M.P. z 2009 r., Nr 52, poz. 742). Wskazano także, iż zróżnicowanie wysokości opłaty dla poszczególnych targowisk, było spowodowane tym, że targowisko przy ul. [...] i [...] położone jest w centrum miasta i w konsekwencji takie położenie stwarza możliwość uzyskania wyższych dochodów z prowadzonej na tym targowisku sprzedaży niż z działalności handlowej wykonywanej na targowisku znajdującym się pomiędzy ulicami: [...] i [...] w O. Zauważono również, że wszystkie osoby prowadzące działalność handlową na targowisku pomiędzy ul. [...] i [...] są zobowiązane do uiszczania takiej samej opłaty targowej, a zatem nie naruszono zasady równości wobec prawa wyrażonej w art. 32 Konstytucji RP. Uchwała z dnia 30 września 2010 r. nie narusza także - zdaniem organu - zasady swobody wykonywania działalności gospodarczej, skoro uchwalone stawki opłaty targowej mieszczą się w granicach określonych przez przepisy prawa, a ustawa o podatkach i opłatach lokalnych i inne przepisy nie zawierają zakazu różnicowania stawek opłaty targowej.