Sprawa ze skargi na bezczynność Komendanta Morskiego Oddziału Straży Granicznej [...] w przedmiocie przydziału kwatery służbowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia NSA Anna Orłowska ( spr. ) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant Starszy sekretarz sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. K. na bezczynność Komendanta Morskiego Oddziału Straży Granicznej [...] w przedmiocie przydziału kwatery służbowej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

J. K., powołując art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), zwanej dalej p.p.s.a., zaskarżył bezczynność Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w [...] w sprawie przydziału kwatery służbowej i wniósł o zobowiązanie Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w [...] do wydania w tym zakresie decyzji administracyjnej.

W uzasadnieniu skargi podniósł, że w 1989 roku, pełniąc służbę w Wojskach Ochrony Pogranicza złożył wniosek o przydział kwatery służbowej w ramach poprawy warunków mieszkaniowych.

Decyzja Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w [...] nr [...] o przydzieleniu skarżącemu lokalu położonego przy ul. [...] w [...], po wznowieniu postępowania w tym przedmiocie, uchylona została decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych nr [...] z dnia 18 listopada 1996 r.

Kolejno w roku 2001 wskazano skarżącemu do zamieszkania lokal nr [...] przy ul. [...] w [...], co nastąpiło - zdaniem skarżącego - błędną decyzją, która następnie została wygaszona decyzją [...] z dnia 2 sierpnia 2002 r.

W roku 2008, pismem Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w [...], skarżący otrzymał propozycję zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego przy ul. [...] w [...]. Propozycja ta, w ocenie skarżącego jest niezgodna z prawem z następujących przyczyn:

po pierwsze przysługuje mu prawo do zajmowania lokalu odpowiadającego pod względem wielkości normom zaludnienia przysługującym w dniu zwolnienia skarżącego ze służby tj. w dniu 15 grudnia 1998 r. (6 norm - art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin);

po wtóre, lokal, stosownie do powyższego przepisu, powinien znajdować się w dyspozycji MSWiA, Ministra Sprawiedliwości i podległych mu organów, a nie - należeć do lokali komunalnych z zasobów jednostek samorządu terytorialnego.

Ponadto lokal przy ul. [...] w [...] został przydzielony przez Prezydenta Miasta [...] w wyniku porozumienia zawartego z [...] Oddziałem Straży Granicznej, w wyniku którego [...] wyzbył się pod tytułem darmym mienia o wartości ponad 1mln. zł na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, a Prezydent - jedynie wskazał lokal do zakwaterowania skarżącego z rodziną.

Z powyższego wynika, że wniosek skarżącego z 1989 roku pozostaje do dzisiaj nierozpoznany, a dodatkowo - od 1996 r. tj. od momentu cofnięcia decyzji o przydziale lokalu przy ul. [...] w [...] skarżący - mimo swoich uprawnień - pozostaje bez przydziału lokalu mieszkalnego.

Skarżący pismem z dnia 10 maja 2011 r. złożył do Komendanta Głównego Straży Granicznej zażalenie w trybie art. 37 § 1 kpa na niezałatwienie sprawy w terminie, na co uzyskał pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. odpowiedź, że adresat nie uwzględnił zarzutów i że realizacją wniosku skarżącego było przydzielenie w 2001 roku lokalu przy ul.[...] w [...].

Strona 1/3